Haftanın En İyi Uzay Fotoğrafları
Kara Delikler Patlıyor
Kara delikler genellikle yollarına çıkan her şeyi yutan kozmik elektrikli süpürgeler olarak tasvir edilir. Ancak araştırmacılar aslında oldukça dağınık yiyiciler olduklarını keşfettiler. Kara delikler beslenirken, içeri düşen maddenin bir kısmını güçlü radyasyon rüzgarları yoluyla dışarı atarlar.
Bu rüzgarların geniş kapsamlı etkileri olabilir. Olgunlaşmış galaksilerin çoğu, çekirdeklerinde süper kütleli kara delikler barındırır. Aktif bir kara deliğe sahip özellikle parlak bir galaksi olan PDS 456’nın rüzgarlarının galaksinin büyük bir bölümüne yayıldığını ortaya çıkaran iki X ışını teleskobu kullanılarak yakın zamanda yapılan bir çalışma. Bu, rüzgarların yeni yıldızların oluşması için gerekli gazları dışarı atabileceğini ve potansiyel olarak ana galaksinin büyümesini düzenleyebileceğini düşündürmektedir.
Montana Aurorası
18 Şubat’ta, Montana’nın kuzeyindeki gökler muhteşem bir aurora gösterisiyle parlıyordu. Gösteri Kuzey Kutup Dairesi’nin ötesinden bile görülebiliyordu. Dünya, atmosferimizdeki hava molekülleriyle çarpışarak parlak ışık gösterisini yaratan bir güneş parçacıkları akıntısından geçiyordu.
Ana gösteri muhtemelen Kanada üzerinde gerçekleşiyordu; burada gözlemciler, atmosferde daha düşüklerde yer alan oksijen moleküllerine çarpan güneş parçacıklarının yarattığı daha yaygın yeşil ışık şeritlerine tanık olacaklardı. Ancak Montana’daki uzak bir mesafeden, gözlemciler gökyüzünde çok daha yüksekte bulunan aurora aktivitesinin parlak kırmızılarını görebiliyorlardı.
Donmuş Volkan
16 Şubat’ta, Kuril Adaları’ndaki bir volkan yedi yılın ardından ilk kez kükredi. Chikurachi volkanı, karla kaplı manzaranın üzerinde rüzgarlar tarafından batıya taşınan 25.000 fit yüksekliğe kadar kül püskürdü. Volkanik faaliyetin merkezi olmasına rağmen, Kuril ada zinciri yerleşim yeridir ve 60 yıllık Japonya-Rusya toprak anlaşmazlığının merkezinde yer almaktadır.
Şafak Yaklaşıyor
Ceres, Mars ve Jüpiter arasındaki ana asteroit kuşağında bulunan tek resmi cüce gezegendir. Eylül 2014’ten bu yana, NASA’nın Dawn uzay aracı bu küçük hedefe yaklaşıyor ve artık Hubble Uzay Teleskobu’ndan bile daha iyi görüntüler sağlıyor.
12 Şubat’ta çekilen son görüntüler, Ceres’in iki tarafını da nesne dönerken gösteriyor ve gökbilimcileri şaşırtan kraterleri ve parlak noktaların dağılımını ortaya koyuyor. Dawn’ın 6 Mart’ta Ceres’in yörüngesine girmesi bekleniyor ve yakın plan görüntüleri umarım gizemi çözecek.
Karanlık Birleşme
Görünmez ve gizemli bir madde olan karanlık madde, süper kütleli kara deliklerin büyümesinde yol gösterici bir rol oynuyor gibi görünüyor. Galaksilerin merkezlerinde süper kütleli kara delikler bulunur ve gökbilimciler uzun zamandır kara deliğin boyutunun galaksideki yıldız sayısıyla bağlantılı olması gerektiğine inanmaktadırlar.
Ancak galaksiler aynı zamanda görünür maddelerinin tamamından daha ağır olan görünmez karanlık madde halkalarıyla çevrilidir. Yakın zamanda yapılan bir çalışma, 3.000 eliptik galakside süper kütleli kara deliklerin kütlesi ile karanlık madde halkalarının kütlesi arasında sıkı bir ilişki buldu. Bu, kara deliklerin boyutunu ışığın değil, karanlık maddenin yönettiğini düşündürmektedir.
Bu ilişki, eliptik galaksilerin iki daha küçük galaksinin birleşmesiyle oluşma biçimleriyle ilgili olabilir. İki galaksi bir olduğunda, karanlık madde halkası büyür ve bir şekilde kara deliğin kabarmasına neden olan galaksi çapında bir “yerçekimi planı” oluşturur.
