Uçak Tedavileri: Sağırlık ve Konuşma Bozukluklarını Tedavi Etmede Tarihsel Bir Bakış Açısı
Havacılık Terapisinin Kökenleri
1900’lerin başında havacılık hala yeni bir teknolojiydi ve tıbbi uygulamalar konusundaki potansiyeli yeni yeni keşfedilmeye başlanmıştı. Bu dönemde ortaya çıkan en sıra dışı ve tartışmalı tedavilerden biri, sağır ve konuşma bozukluğu olan hastaları tedavi etmek için uçak uçuşlarının kullanılmasıydı.
Sağırlık İçin “Uçak Tedavisi”
Uçak uçuşlarının sağırlığı tedavi edebileceği fikri, 1920’lerin başında, doktorların bunları histeri için bir tedavi olarak reçete etmeye başlamasıyla ortaya çıktı. Teori, ani irtifa değişikliklerinin ve yoğun hava akrobasi gösterilerinin hastayı işitme kaybı da dahil olmak üzere psikolojik semptomlardan çıkaracağıydı.
Uçak tedavisinin en ünlü vakalarından biri, savaş yaralanması sonucu sesini kaybeden 22 yaşındaki bir savaş gazisi olan Henry A. Renz, Jr.’ın vakasıydı. Burun dalışları ve loop atışları içeren tek bir uçak uçuşundan sonra Renz’in konuşmasını geri kazandığı bildirildi.
Sağır Uçuş Modası
Renz’in iyileşmesi ülke çapında manşetlere taşındı ve kısa süre sonra konuşma ve işitme bozukluğu olan diğer hastalar havacılık terapisine akın etmeye başladı. Uygulama “sağır uçuşları” olarak tanındı ve Amerika Birleşik Devletleri ve İngiltere’de hızla bir moda haline geldi.
Bazı hastalar sağır uçuşlardan sonra işitmelerinde önemli gelişmeler bildirirken, bazıları hiçbir fayda görmedi. Tedavinin etkinliği hiçbir zaman bilimsel olarak kanıtlanmadı, ancak bu, doktorların ve gösteri pilotlarının çaresiz hastalara sunmasını engellemedi.
Havacılık Terapisinin Riskleri
Bazı sağır uçuşlar mucizevi iyileşmelerle sonuçlanırken, diğerleri trajediyle sonuçlandı. Nisan 1928’de profesyonel bir piyanist, işitme kaybını tedavi etmeye çalışırken bir uçak kazasında öldürüldü. Dört ay sonra, altı yaşındaki sağır bir erkek çocuk ve pilotu benzer bir kazada öldü.
Havacılık terapisinin riskleri daha belirgin hale geldikçe, tıp camiası iddialarını çürütmeye başladı. Amerikan Tabipler Birliği Dergisi bunu “genellikle boşuna ve çoğu zaman ölümcül” olarak nitelendirirken, Sağırlar ve Dilsizler Dergisi ebeveynleri çocuklarını tehlikeye attıkları için eleştirdi.
Uçak Tedavilerinin Azalması
1920’lerin sonlarında sağır uçuşları modası sona ermeye başlamıştı. Ordu, psikologlar ve sağırlar için örgütler uygulamayı bilimsel bir temeli olmadığı gerekçesiyle kınadı. Ayrıca, birçok gösteri pilotu, ABD Posta Dairesi için hava postası taşımak gibi daha güvenli başka geçim kaynakları bulmuştu.
Havacılık Terapisinin Mirası
Tartışmalı etkinliğine ve trajik sonuçlarına rağmen, havacılık terapisi havacılık ve tıp tarihinde benzersiz bir rol oynamıştır. Doktorların ve hastaların alışılmadık tedavileri keşfetme isteklerini gösterdi ve tıbbi uygulamada bilimsel doğrulanmanın önemini vurguladı.
Bugün havacılık terapisi artık işitme veya konuşma bozukluklarını tedavi etmek için kullanılmamaktadır. Bununla birlikte, bu durumlar için yeni ve yenilikçi tedaviler arama çalışmaları devam etmekte ve havacılık terapisinin mirası, insan yaratıcılığının gücünü ve kanıta dayalı tıbbın önemini hatırlatmaktadır.
Ek Bilgiler
- Psikolojik bir tedaviyi tetiklemek için hava akrobasisinin kullanılması, 20. yüzyılın başlarında yeni ve tartışmalı bir yaklaşımdı.
- Uçak tedavilerinin etkinliği hiçbir zaman bilimsel olarak kanıtlanmadı ve sonuçlar hastadan hastaya büyük farklılıklar gösterdi.
- Uçak terapisinin uçak kazaları ve ölümler gibi riskleri önemliydi ve etik kaygılara yol açtı.
- Sağır uçuşlarının gerilemesi, bilimsel şüphecilik, daha güvenli alternatiflerin mevcudiyeti ve ilgili risklerin fark edilmesi gibi faktörlerin bir kombinasyonundan kaynaklandı.
- Havacılık terapisinin mirası, alışılmadık tedavileri keşfetme istekliliğini ve kanıta dayalı tıbbın önemini vurgulamaktadır.
