Home Tags Posts tagged with "Kobiety w historii"
Tag:

Kobiety w historii

Historia

Anne Bonny i Mary Read: prawdziwe królowe piratów

by Zuzana
written by Zuzana

Anne Bonny i Mary Read: prawdziwe królowe piratów

Wczesne życie i legendy

Anne Bonny urodziła się w Irlandii w 1698 roku jako córka prawnika i jego służącej. Wychowywano ją jak chłopca, aby uniknąć skandalu, ale ostatecznie odkryto jej prawdziwą płeć. Po ślubie z marynarzem przeniosła się na Bahamy, gdzie została prostytutką i piratką.

Mary Read urodziła się w Anglii mniej więcej w tym samym czasie. Ją również wychowywano jak chłopca. Służyła w brytyjskiej armii i holenderskiej marynarce wojennej, zanim dołączyła do piratów.

Dołączenie do załogi Rackama

Anne Bonny poznała Mary Read, służąc na statku kapitana Johna „Calico Jacka” Rackama. Początkowo Rackam był zazdrosny o związek Anne z Mary, ale ostatecznie zaakceptował ją jako członkinię załogi.

Mary Read była utalentowaną i bezwzględną piratką, znaną z wulgaryzmów i agresji. Walczyła u boku Anne Bonny, nosząc męskie ubrania i dzierżąc maczetę i pistolet.

Kwestionowanie norm płciowych

W czasach, gdy od kobiet oczekiwano uległości, Anne Bonny i Mary Read rzuciły wyzwanie normom płciowym. Udowodniły, że kobiety mogą być równie zdolne i odważne jak mężczyźni w niebezpiecznym świecie piratów.

Ich historia podważyła tradycyjne przekonanie, że kobiety przynoszą pecha statkom. Pokazały, że kobiety mogą być wartościowymi członkiniami załogi piratów, walcząc ramię w ramię ze swoimi męskimi odpowiednikami.

Ostatnia bitwa i pojmanie

W październiku 1720 roku statek Rackama został zaatakowany przez brytyjski slup. Anne Bonny i Mary Read walczyły dzielnie, ale ostatecznie zostały pokonane i wzięte do niewoli.

Proces i egzekucja

Anne Bonny i Mary Read zostały uznane za winne piractwa i skazane na powieszenie. Jednak wykonanie wyroku zawieszono, ponieważ obie były w ciąży.

Ostatnie słowa Anne Bonny do Rackama brzmiały: „Gdybyś walczył jak mężczyzna, nie musiałbyś wisieć jak pies”.

Dziedzictwo

Anne Bonny i Mary Read pozostają ikonami w historii piratów. Ich historia została opowiedziana w książkach, filmach i programach telewizyjnych. Nadal inspirują kobiety i dziewczęta do przełamywania barier i rzucania wyzwań oczekiwaniom.

Dodatkowe słowa kluczowe typu long tail

  • Zagadkowe życie Anne Bonny
  • Nieopowiedziana historia Mary Read
  • Kobiety, które zburzyły stereotypy piratów
  • Prawdziwy zasięg żeńskiego piractwa w Złotym Wieku
  • Trwałe dziedzictwo Anne Bonny i Mary Read
0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Nieskategoryzowane

Mary Thomas: Symbol oporu przeciwko uciskowi kolonialnemu

by Peter
written by Peter

Mary Thomas: Symbol oporu przeciwko uciskowi kolonialnemu

Wczesne życie i kontekst kolonialny

Mary Thomas urodziła się w czasach wielkich wstrząsów i ucisku. Duńskie rządy kolonialne nad wyspami karaibskimi, w tym nad Saint Croix, stworzyły trudne warunki pracy i system nierówności rasowych. Niewolnictwo zostało zniesione w 1848 roku, ale robotnicy pozostali związani rocznymi kontraktami, które zmuszały ich do pracy wbrew ich woli. Niskie płace i nadużycia władzy ze strony zarządców majątków podsycały frustrację i niechęć.

Bunt Fireburn

W październiku 1878 roku napięcia przerodziły się w bunt Fireburn. Pod przewodnictwem Mary Thomas, Axeline Elizabeth Salomon i Mathildy McBean robotnicy podpalili plantacje i zaprotestowali przeciwko uciskającym warunkom. Thomas, znana swoim zwolennikom jako „Kapitan” lub „Królowa Mary”, odegrała kluczową rolę w powstaniu.

Dziedzictwo i pomnik

Mimo że bunt został stłumiony przez władze duńskie, spuścizna Mary Thomas jako symbolu oporu przetrwała. W 2018 roku, 140 lat po buncie Fireburn, Dania wzni

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Prawdziwa zbrodnia

Morderstwo Mary Pinchot Meyer i sekrety Georgetown

by Kim
written by Kim

Morderstwo Mary Pinchot Meyer i sekrety Georgetown

Niewyjaśniona zbrodnia

W pewien październikowy dzień 1964 roku spokojna dzielnica Georgetown została wstrząśnięta morderstwem Mary Pinchot Meyer, wybitnej postaci waszyngtońskiej socjety. Jej ciało zostało znalezione na ścieżce holowniczej kanału Chesapeake i Ohio, z raną postrzałową w głowie. Sprawa do dziś pozostaje nierozwiązana, a sprzeczne teorie i nierozwiązane pytania nie dają spokoju.

Ofiara: Złożona kobieta

Mary Pinchot Meyer była kobietą zarówno zamożną, jak i intrygującą. Urodziła się w bogatej i wpływowej rodzinie, była byłą żoną Corda Meyera, wysokiego rangą urzędnika CIA, i plotkowano o jej romansie z prezydentem Johnem F. Kennedym. Meyer była również artystką i poszukiwaczką nowych doświadczeń, zanurzając się w kontrkulturze lat 60.

Podejrzany: Ray Crump Jr.

Ray Crump Jr., czarnoskóry mężczyzna z południowo-wschodniej części Waszyngtonu, został początkowo aresztowany i oskarżony o zabójstwo Meyer. Jednak został uniewinniony z powodu braku dowodów. Niektórzy uważają, że Crump był kozłem ofiarnym, podczas gdy inni utrzymują, że jest winny.

Teorie spiskowe: Rozwiązanie Olivera Stone’a

W związku z brakiem wyraźnego podejrzanego wokół śmierci Meyer mnożyły się teorie spiskowe. „Rozwiązanie Olivera Stone’a” zakłada, że Meyer została zabita przez tajemniczy spisek powiązany z zabójstwem Kennedy’ego i innymi rządowymi tajemnicami.

Rozwiązanie Richarda Wrighta: Systemowy rasizm

Alternatywna teoria, „Rozwiązanie Richarda Wrighta”, postrzega morderstwo Meyer jako przejaw systemowego rasizmu, który był powszechny w Waszyngtonie w latach 60. Crump mógł zostać niesłusznie oskarżony, ponieważ był czarnoskórym mężczyzną w przeważająco białej i wpływowej dzielnicy.

Dynamika płci w Waszyngtonie

Życie i śmierć Meyer rzucają światło na złożoną dynamikę płci w ówczesnym waszyngtońskim społeczeństwie. Kobiety były w dużej mierze spychane do podrzędnej roli, ale niezależność Meyer i jej niekonwencjonalne wybory rzuciły wyzwanie ustalonym normom.

Kobiety na szczycie: Katharine Graham i Cissy Patterson

Katharine Graham, wydawczyni „The Washington Post”, i Cissy Patterson, redaktorka „The Washington Herald”, były dwiema wpływowymi kobietami, które przełamały bariery i utorowały drogę przyszłym kobietom-liderkom.

Perspektywa osobista: Elise Morrow

Matka autorki, Elise Morrow, była wybitną komentatorką społeczną, która utrzymywała kontakty z wieloma osobami z kręgu Mary Meyer. Własne doświadczenia Morrow dostarczają informacji na temat presji i oczekiwań społecznych, z jakimi borykały się kobiety w Waszyngtonie.

Dziedzictwo Mary Meyer

Chociaż jej morderstwo pozostaje tajemnicą, życie i śmierć Mary Pinchot Meyer nadal wywołują rezonans. Jej historia podkreśla złożoność kwestii płci, rasy i władzy w amerykańskim społeczeństwie oraz stanowi przypomnienie o zmaganiach i triumfach kobiet, które odważyły się rzucić wyzwanie status quo.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Historia sztuki

Madame de Pompadour: Więcej niż tylko metresą

by Kim
written by Kim

Madame de Pompadour: Więcej niż tylko metresą

Polityka

Jeanne Antoinette Poisson, bardziej znana jako Madame de Pompadour, nie była tylko oficjalną metresą króla Ludwika XV. Jej pozycja była wysoce polityczna, a ona sama odegrała znaczącą rolę w wydarzeniach oświeceniowej Francji.

W czasach napięć politycznych poprzedzających francuską rewolucję Pompadour stała się celem krytyki. Obwiniano ją za klęski Francji w wojnie siedmioletniej i za rosnące długi dworu. Jednak historycy uznają obecnie, że działała również jako de facto premier, kontrolując dostęp do króla i wydając publiczne oświadczenia w jego imieniu.

Pomimo swoich wad, polityczne wpływy Pompadour nie wynikały wyłącznie z jej związku z królem. Na pełnym konkurencji dworze w Wersalu każdy zabiegał o władzę i wpływy, a Pompadour nie była wyjątkiem.

Sztuka

Poza swoją rolą polityczną Pompadour była znaną mecenaską i twórczynią sztuki. Zlecała prace znanym artystom i była kuratorką ich wystaw w swojej prywatnej kolekcji i na dworze.

Zainteresowania artystyczne Pompadour rozciągały się także na produkcję. Wspierała królewską fabrykę porcelany w Sèvres, która wytwarzała wykwintne naczynia i inne przedmioty. Odegrała również kluczową rolę w przemyśle gobelinów.

Wiedza

Podczas francuskiego oświecenia kobiety, które mogły interpretować i wspierać innowacje artystyczne i naukowe, odgrywały kluczową rolę. Pompadour była jedną z takich kobiet. Znała i patronowała postaciom oświeceniowym, takim jak Wolter.

Jako protektorka autorów i redaktorka Encyclopédie, Pompadour odegrała kluczową rolę w rozpowszechnianiu postępowej myśli. Encyclopédie, pierwsza francuska encyklopedia, kwestionowała tradycyjne wierzenia i instytucje, stając się intelektualnym katalizatorem francuskiej rewolucji.

Dziedzictwo Pompadour

Dziedzictwo Madame de Pompadour zostało ukształtowane przez historyczną tendencję do pomijania wkładu kobiet. Jednak ostatnie badania zaczęły uznawać pełen zakres jej wpływów w polityce, sztuce i wiedzy.

Pompadour była postacią złożoną i wielowymiarową. Nie była po prostu metresą, ale utalentowaną polityczką, pełną pasji mecenaską sztuki i zwolenniczką oświecenia. Jej wkład w historię Francji zasługuje na pamięć i uznanie.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Nieskategoryzowane

Elizabeth Van Lew: Niezwykła szpieg Unii

by Peter
written by Peter

Elizabeth Van Lew: Niezwykła szpieg Unii

Wczesne życie i edukacja

Elizabeth Van Lew urodziła się w 1818 roku w zamożnej rodzinie w Richmond w Wirginii. Wykształcenie zdobyła na Północy, gdzie rozwinęła silne poczucie patriotyzmu. Pomimo swojego wychowania, Van Lew była otwartą przeciwniczką niewolnictwa i secesji.

Szpiegostwo w czasie wojny secesyjnej

Gdy w 1861 roku wybuchła wojna secesyjna, Van Lew dostrzegła okazję, by pomóc Unii. Zgłosiła się na ochotnika do pracy jako pielęgniarka w więzieniu Libby, gdzie przetrzymywano jeńców wojennych Unii. Pomimo gróźb i krytyki, Van Lew wykorzystała swoje stanowisko do zbierania informacji wywiadowczych i udzielania pomocy więźniom.

Mistrzyni szpiegostwa Unii

W 1863 roku Van Lew została zwerbowana jako szpieg przez generała Unii Benjamina Butlera. Stworzyła sieć szpiegowską, która dostarczała Unii cennych informacji wywiadowczych przez cały okres wojny. Van Lew pisała swoje depesze szyfrem i używała bezbarwnego płynu, który czerniał po zmieszaniu z mlekiem.

Ucieczka z więzienia Libby

Jednym z najbardziej zuchwałych wyczynów Van Lew było pomaganie oficerom Unii w ucieczce z więzienia Libby. Zaplanowała i skoordynowała odważny tunel ucieczkowy, dzięki któremu uciekło 100 oficerów.

Najważniejsze źródło informacji Granta

Generał Ulysses S. Grant później chwalił Van Lew jako swoje „najbardziej wartościowe źródło informacji” z Richmond. Jej sieć szpiegowska dostarczała kluczowych informacji wywiadowczych, które przyczyniły się do ostatecznego zwycięstwa Unii.

Trudności powojenne

Po wojnie Van Lew spotkała się z ostracyzmem i pogardą ze strony swoich byłych sąsiadów w Richmond. Została nazwana zdrajczynią i straciła pozycję społeczną oraz majątek. Pomimo tych wyzwań nadal pracowała dla Unii, pełniąc przez osiem lat funkcję poczmistrzyni Richmond za prezydentury Granta.

Dziedzictwo

Wkład Elizabeth Van Lew w sprawę Unii był znaczący. Ryzykowała swoim życiem, aby dostarczać cennych informacji wywiadowczych, pomagała jeńcom wojennym i pomagała planować zuchwałe ucieczki. Jej spuścizna jako odważnego i oddanego szpiega inspiruje do dziś.

Dodatkowe szczegóły

  • Tajny pamiętnik Van Lew, który zakopała w swoim ogrodzie, ujawnił jej prawdziwe uczucia dotyczące wojny i secesji.
  • Afroamerykańska służąca Van Lew, Mary Elizabeth Bowser, odegrała kluczową rolę w jej sieci szpiegowskiej.
  • Okaleczenie ciała pułkownika Ulrica Dahlgrena po jego śmierci oburzyło Van Lew i przysięgła odzyskać jego szczątki.
  • Van Lew zmagała się finansowo w późniejszych latach i polegała na wsparciu przyjaciół i rodziny, aby przeżyć.
  • Pomimo trudności, z którymi się borykała, Van Lew pozostała niezachwianą zwolenniczką Unii i nigdy nie żałowała swoich działań.
0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Nieskategoryzowane

Malinche: złożona i kontrowersyjna postać w historii Meksyku

by Peter
written by Peter

Malinche: złożona i kontrowersyjna postać w historii Meksyku

Wczesne życie i niewolnictwo

Malinche, znana również jako La Malinche lub Doña Marina, była zniewoloną kobietą pochodzenia indiańskiego, która odegrała kluczową rolę w hiszpańskim podboju Meksyku. Urodziła się około 1500 roku i prawdopodobnie została sprzedana do niewoli jako młoda dziewczyna. Kiedy Hernán Cortés podbił miasto Majów Potonchán w 1519 roku, Malinche była jedną z niewolnic i dziewcząt podarowanych mu w prezencie.

Rola w hiszpańskim podboju

Cortés szybko rozpoznał wielojęzyczne zdolności Malinche, ponieważ mówiła zarówno językiem Majów Jukatek, jak i nahuatl, językiem Azteków. Zatrudnił ją jako tłumaczkę i doradczynię, co okazało się nieocenione podczas całej jego kampanii. Znajomość języków i zwyczajów tubylczych pozwoliła Malinche ułatwić komunikację między Hiszpanami a napotkanymi przez nich ludami tubylczymi.

Dwuznaczne dziedzictwo

Rola Malinche w hiszpańskim podboju była przedmiotem wielu debat i kontrowersji. Niektórzy historycy przedstawiają ją jako zdrajczynię, która pomogła Hiszpanom w ich podboju i późniejszym ludobójstwie ludności tubylczej. Inni twierdzą, że była ona osobą, która przetrwała i wykorzystała swoje trudne okoliczności, wykazując inicjatywę w ramach ograniczeń swojego zniewolenia.

Symbolika i reprezentacja

Obraz Malinche był wykorzystywany w całej historii Meksyku, aby symbolizować różne idee i emocje. Po uzyskaniu przez Meksyk niepodległości od Hiszpanii stała się ona symbolem tożsamości narodowej, reprezentującym połączenie dziedzictwa indiańskiego i hiszpańskiego. Jednak była również przedstawiana negatywnie jako zdrajczyni i wyprzedawczyni. Termin „malinchista” jest nadal używany w meksykańskim slangu do określenia kogoś, kto jest nielojalny lub porzuca własną kulturę.

Współczesne perspektywy

W ostatnich dziesięcioleciach pojawił się rosnący ruch w celu ponownego zbadania spuścizny Malinche i przedstawienia bardziej zniuansowanego zrozumienia jej roli. W szczególności feministki chicanańskie odzyskały jej historię i uczciły ją jako symbol oporu tubylczego i kobiecej emancypacji. Artyści i pisarze również eksplorowali jej złożony charakter i sposoby, w jakie jej doświadczenia rezonują ze współczesnymi kwestiami tożsamości, kolonializmu i płci.

Wystawa w Denver Art Museum

Wystawa w Denver Art Museum „Zdrajczyni, ocalała, ikona: spuścizna La Malinche” przedstawia różnorodną eksplorację życia i spuścizny Malinche. Poprzez prace 38 artystów wystawa bada jej rolę jako tłumaczki, kobiety tubylczej, matki, zdrajczyni i ikony. Wystawiane dzieła kwestionują tradycyjne narracje i zapraszają widzów do wyrobienia sobie własnych opinii na temat tej tajemniczej postaci.

Trwałe znaczenie Malinche

Historia Malinche nadal wywołuje rezonans wieki po jej śmierci. Jej złożona osobowość i niejednoznaczne dziedzictwo uczyniły z niej temat fascynacji i debat. Pozostaje ona przypomnieniem złożoności kolonializmu, odporności ludów tubylczych i trwałej mocy głosów kobiet.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Nieskategoryzowane

Królowa Thyra: wpływowa postać w Danii ery Wikingów

by Peter
written by Peter

Królowa Thyra: potężna postać w Danii ery Wikingów

Nowe badania rzucają światło na wpływy Thyry

Królowa Thyra, znana jako żona i matka wybitnych przywódców wikingów, była przez długi czas pomijana w historii. Jednak ostatnie badania odkryły nowe dowody sugerujące, że miała ona znacznie większą władzę i wpływy w Danii X wieku, niż wcześniej sądzono.

Kamienie runiczne ujawniają znaczenie Thyry

Analiza czterech kamieni runicznych wyrytych z imieniem Thyry rzuciła nowe światło na jej znaczenie. Jeden kamień runiczny w szczególności odnosi się do niej jako „siły” lub „zbawienia” Danii. Naukowcy uważają, że te kamienie runiczne, które znaleziono w Jelling, Bække i Læborg, wskazują, że Thyra odegrała kluczową rolę w zjednoczeniu królestwa duńskiego.

Dzieło Ravnunge-Tue

Wykorzystując techniki skanowania 3D, naukowcy ustalili, że wszystkie cztery kamienie runiczne zostały wyrzeźbione przez tę samą osobę: rzemieślnika Ravnunge-Tue. Jego charakterystyczny styl cięcia, charakteryzujący się głębokim nacięciem, po którym następują dwa płytsze, można zobaczyć na wszystkich kamieniach. To odkrycie potwierdza, że wszystkie odnoszą się do tej samej osoby, królowej Thyry.

Królewska linia i rodzina Thyry

Thyra była członkiem wybitnej rodziny królewskiej wikingów w kluczowym okresie historii Danii. Była żoną króla Gorma, jednego z pierwszych królów, którzy panowali nad zjednoczoną Danią. Jej syn, król Harald Sinozęby, był wielkim wojownikiem, zjednoczycielem i pierwszym chrześcijańskim królem Danii.

Rola kamieni runicznych w Danii ery Wikingów

W epoce wikingów kamienie runiczne były używane do upamiętnienia potężnych przywódców, którzy zmarli. Rzemieślnicy wykuwali pamiątkowe słowa, malowali kamienie na jaskrawe kolory i wystawiali je w miejscach publicznych. Dania posiada tylko około 250 znanych kamieni runicznych z tego okresu, a mniej niż dziesięć z tych przedchrześcijańskich kamieni upamiętnia kobiety.

Wyjątkowe znaczenie Thyry

Z czterech kamieni runicznych, które wspominają Thyrę, trzy znaleziono w Jelling, królewskiej siedzibie Danii ery Wikingów. Sugeruje to, że Thyra zajmowała bardzo ważne stanowisko na dworze królewskim. Ponadto jej imię pojawia się na większej liczbie znanych duńskich kamieni runicznych niż jakiejkolwiek innej osoby, w tym jej męża i syna.

Ponowna ocena struktury władzy w Danii ery Wikingów

Nowe dowody kwestionują tradycyjny pogląd na Danię ery Wikingów jako społeczeństwo całkowicie zdominowane przez mężczyzn. Podczas gdy mężczyźni generalnie zajmowali pozycje władzy, kobiety z elit, takie jak Thyra, mogły mieć większe wpływy, niż wcześniej sądzili historycy.

Dziedzictwo Thyry

Znaczenia królowej Thyry w historii Danii nie można przecenić. Jej kamienie runiczne dostarczają cennych informacji na temat struktury władzy i genezy Danii jako narodu. Poprzez uznanie wkładu kobiet takich jak Thyra, zyskujemy bardziej niuansowe zrozumienie tego fascynującego okresu w historii.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Prawdziwa zbrodnia

Ofiary Kuby Rozpruwacza: Nieopowiedziane historie

by Zuzana
written by Zuzana

Ofiary Kuby Rozpruwacza: Nieopowiedziane historie

Prawdziwe historie ofiar Kuby Rozpruwacza

Wbrew powszechnemu przekonaniu, pięć kobiet, które padły ofiarą Kuby Rozpruwacza, nie było prostytutkami. Były to osoby z różnych środowisk, które połączyły ich zmagania i tragiczny koniec.

Mit o prostytucji

Maya Crockett ze Stylist obala mit, że wszystkie ofiary Kuby Rozpruwacza były prostytutkami. W rzeczywistości tylko jedna z pięciu, Mary Jane Kelly, była pracownicą seksualną w momencie zamordowania. Annie Chapman, Elizabeth Stride i Catherine Eddowes nie miały żadnych dowodów łączących je z prostytucją.

Bieda i przemoc: wspólny mianownik

Daisy Goodwin z The Times zauważa, że wspólną cechą tych pięciu kobiet nie był ich zawód, ale wspólne doświadczenia biedy i trudności. Urodzili się w biedzie lub zostali do niej zmuszeni w późniejszym okresie życia, znosili niewiernych i agresywnych mężów, niekończące się cykle rodzenia dzieci i wychowywania dzieci oraz uzależnienie od alkoholu.

Polly Nichols: Od szacunku do bezdomności

Polly Nichols, pierwsza ofiara Rozpruwacza, urodziła się w rodzinie kowala i wychowała w szanowanym sąsiedztwie. Jednak niewierność męża i jej własny wstręt do jego zachowania skłoniły ją do opuszczenia domu do domu pracy, gdzie ostatecznie wylądowała na ulicach Whitechapel.

Annie Chapman: alkoholizm i upadek

Annie Chapman, druga ofiara Rozpruwacza, miała potencjał na życie w klasie średniej, ale jej uzależnienie od alkoholu ją zniszczyło. Straciła sześcioro z ośmiorga dzieci z powodu problemów zdrowotnych związanych z jej alkoholizmem, a jej małżeństwo rozpadło się. Pod koniec swojego życia była „upadłą kobietą”, mieszkającą na ulicach Whitechapel.

Elizabeth Stride i Catherine Eddowes: zdrowie psychiczne i przemoc domowa

Elizabeth Stride i Catherine Eddowes, ofiary numer trzy i cztery, zostały zamordowane zaledwie kilka godzin po sobie. Stride miała trudną przeszłość, potencjalnie w tym problemy ze zdrowiem psychicznym i kiłę. Eddowes z kolei pochodziła z bardziej stabilnego środowiska, ale cierpiała z powodu przemocy ze strony swojego partnera.

Mary Jane Kelly: Ostatnia ofiara Rozpruwacza

Mary Jane Kelly, ostatnia ofiara Rozpruwacza, była jedyną, którą na akcie zgonu określono jako prostytutkę. Była znacznie młodsza od pozostałych ofiar, miała zaledwie 25 lat. Chociaż istnieją ograniczone wiarygodne informacje o jej życiu, badania sugerują, że mogła ledwo ujść z życiem handlarzom ludźmi.

Uciszenie Rozpruwacza: znaczenie historii ofiar

Hallie Rubenhold, autorka „The Five: The Untold Lives of the Women Killed by Jack the Ripper”, podkreśla znaczenie przywrócenia do życia historii ofiar. Dzięki temu możemy uciszyć Rozpruwacza i mizoginię, którą reprezentuje, oraz rzucić światło na problemy społeczne, które nadal dotykają kobiet dzisiaj.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail