Taniec brzucha w Stambule: podróż przez kulturę i tożsamość
Historia tańca Zenne
Taniec Zenne, trwająca od wieków tradycja w Turcji, pojawiła się w Imperium Osmańskim, gdy kobietom zabroniono występów na scenie. Młodzi mężczyźni, głównie z niemuzułmańskich społeczności, byli szkoleni jako tancerze i przyjmowali androgyniczne lub kobiece stroje i makijaż. Odgrywali role kobiece i występowali na dworze sułtana, często dorabiając jako płatni kochankowie.
W tradycyjnym osmańskim społeczeństwie pojęcia „gej” i „hetero” były płynne, a seksualność była bardziej definiowana przez status i rolę seksualną. Od tancerzy Zenne oczekiwano, że będą ucieleśniać „kobiecą” rolę seksualną i społeczną, niezależnie od ich osobistej orientacji.
Taniec Zenne we współczesnej Turcji
Po upadku Imperium Osmańskiego taniec Zenne wyszedł z mody, gdy Turcja przyjęła westernizację. Przeżył głównie na obszarach wiejskich, wykonywany dla męskiej publiczności identyfikującej się jako heteroseksualnej i bez elementu seksualnego swojego osmańskiego odpowiednika.
Jednak w ciągu ostatnich pięciu lat taniec Zenne przeżywa odrodzenie w Stambule. Ożywienie to zostało podsycane przez uwagę mediów, sukces gejowskich klubów crossoverowych takich jak Chanta oraz zmianę nastawienia kulturowego wobec homoseksualizmu.
Tancerze Zenne: nawigacja po normach kulturowych
Tancerze Zenne tacy jak Segah skorzystali na rosnącej popularności tej formy sztuki. Segah występuje co wieczór w Chanta, obsługując głównie kobiecą klientelę heteroseksualną. Jednak spotkał się z pewnym oporem ze strony swojej rodziny, która początkowo nie pochwalała jego wyboru kariery ze względu na jego związek z przebieraniem się.
Pomimo tych wyzwań Segah jest dumny z wyprowadzania członków publiczności ze strefy komfortu. Wykonuje te same ruchy co tancerki brzucha, tworząc „zamieszanie płciowe”, które szokuje i zachwyca jego publiczność.
Wyzwania stojące przed tancerzami Zenne
Pomimo postępów w zakresie praw LGBTQ+ w Turcji homofobia pozostaje poważnym problemem. Tancerze Zenne są narażeni na dyskryminację i prześladowania, a turecka armia uważa jawnych gejów za zwolnionych z obowiązkowej służby wojskowej z powodu choroby psychicznej.
Rosnąca fala islamizmu w tureckim rządzie również spowolniła postęp w zakresie praw LGBT. Premier Recep Tayyip Erdogan publicznie potępił homoseksualizm, a wojsko nadal poddaje gejów poniżającym badaniom, aby „udowodnić” ich orientację.
Wniosek
Taniec Zenne jest żywą i ewoluującą formą sztuki, która odzwierciedla zmieniający się krajobraz kulturowy Turcji. Podważa tradycyjne normy płciowe i stanowi platformę dla ekspresji LGBTQ+. Pomimo wyzwań, przed którymi stoją, tancerze Zenne, tacy jak Segah, nadal przełamują granice i świętują swoją wyjątkową tożsamość.