Home Tags Posts tagged with "Indyk"
Tag:

Indyk

Podróże i kultura

Stambuł: Most między kontynentami i kulturami

by Zuzana
written by Zuzana

Stambuł: Most między kontynentami i kulturami

Wprowadzenie

Stambuł w Turcji to tętniące życiem i urzekające miasto, które płynnie łączy urok nowoczesnego życia z urokiem starożytnych tradycji. Położone nad brzegiem Cieśniny Bosfor, jest jedynym miastem na świecie, które rozciąga się na dwóch kontynentach, łącząc Azję z Europą.

Błękitny Meczet: świadectwo architektonicznej świetności

W 1609 roku sułtan Ahmed I zlecił budowę wspaniałego Błękitnego Meczetu, zapierającego dech w piersiach arcydzieła architektonicznego, które dorównuje wspaniałości pobliskiej Hagii Sophii. Jego sześć wznoszących się minaretów i misterne niebieskie płytki tworzą niezapomniany widok, który dominuje nad panoramą miasta.

Turecka herbata: codzienny rytuał

Turecka herbata jest integralną częścią codziennego życia w Stambule. Jego herbaciarnie to tętniące życiem ośrodki towarzyskie, w których miejscowi i turyści spotykają się, by popijać niezliczone filiżanki tego aromatycznego naparu. Żywa kultura picia herbaty w mieście świadczy o znaczeniu gościnności i wspólnoty w tureckim społeczeństwie.

Eksploracja Wielkiego Bazaru: labirynt skarbów

Labiryntowy Wielki Bazar to raj dla kupujących, słynący z niezliczonych sklepów jubilerskich. Jego wąskie, kręte uliczki są wypełnione straganami sprzedającymi różnorodne błyskotki, dywany i tradycyjne rękodzieło. Wizyta na Wielkim Bazarze jest obowiązkowa dla każdego, kto szuka prawdziwie autentycznego stambulskiego doświadczenia.

Odkrywanie ukrytych klejnotów

Podczas gdy odwiedzenie słynnych zabytków Stambułu jest bez wątpienia warte zachodu, jest też wiele do odkrycia poza utartymi szlakami. Przejdź się urokliwymi brukowanymi uliczkami dzielnicy Sultanahmet, gdzie znajdziesz ukryte meczety, historyczne pałace i tradycyjne łaźnie tureckie.

Miasto kontrastów

Stambuł to miasto kontrastów, w którym nowoczesne wieżowce współistnieją ze starożytnymi ruinami. Przespaceruj się wzdłuż ulicy Istiklal, tętniącego życiem deptaka w mieście, a napotkasz tętniącą życiem mieszankę sklepów, restauracji i atrakcji kulturalnych.

Kulinarna przygoda

Stambulska scena kulinarna to tygiel smaków, odzwierciedlający bogate dziedzictwo kulturowe miasta. Od tradycyjnych tureckich kebabów po wyśmienite dania z owoców morza, każdy znajdzie coś dla siebie. Koniecznie spróbuj słynnego ulicznego jedzenia w mieście, takiego jak simit (pierścienie chleba posypane sezamem) i gözleme (słone wypieki).

Miasto o bogatej historii

Historia Stambułu sięga wieków wstecz, a jego ulice usiane są pozostałościami jego przeszłości. Odwiedź Hagia Sophia, dawną bizantyjską bazylikę, która później stała się meczetem osmańskim, by podziwiać jej oszałamiającą architekturę i misterne mozaiki. Przejdź się po Pałacu Topkapı, wystawnej dawnej rezydencji sułtanów osmańskich, aby dowiedzieć się więcej o wspaniałości imperium.

Most między światami

Stambuł to miasto, które naprawdę łączy kultury. Jego wyjątkowe położenie ukształtowało jego tożsamość, czyniąc je skrzyżowaniem cywilizacji. Od tętniących życiem targów Wielkiego Bazaru po spokojne brzegi Bosforu, Stambuł jest świadectwem trwałej mocy ludzkich więzi.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Biologia dzikiej przyrody

Kąpiel w kurzu u indyków: urzekające zachowanie na wolności

by Peter
written by Peter

Kąpiele indyków w kurzu: Fascynujące zachowanie w warunkach dzikich

Fotografia dzikiej przyrody uchwyciła wyjątkowy widok

Carla Rhodes, fotografka znana ze swoich zdjęć dzikiej przyrody, uchwyciła niesamowite ujęcia dzikiego indyka biorącego udział w fascynującym zachowaniu – kąpieli w kurzu. Ten hipnotyzujący rytuał pomaga indykom zachować ich lśniące upierzenie i ogólny stan zdrowia.

Kąpiele w kurzu: Niezbędny nawyk pielęgnacyjny

Kąpiele w kurzu to kluczowy nawyk pielęgnacyjny u indyków. Pomagają pozbyć się szkodników i pasożytów, utrzymują skórę w zdrowiu i zapobiegają filcowaniu się piór, co mogłoby utrudnić im latanie. Indyki wykonują ten rytuał, trzepocząc skrzydłami, a czasem kładąc się na plecach i tarzając w kurzu.

Obserwacja samotnego indyka

Rhodes ustawiła zamaskowaną czatownię myśliwską na podjeździe, aby obserwować dzikiego indyka. Zauważyła, że ptak ten codziennie po południu odwiedzał jej podwórko, aby wykąpać się w kurzu. Ten konkretny okaz to samica, pozbawiona jaskrawoczerwonej i niebieskiej narośli oraz wachlarzowatych piór ogonowych charakterystycznych dla samców.

Osobista więź

Po godzinach obserwacji Rhodes przywiązała się do ptaka i nadała mu imię Della. Wierzy, że nadawanie imion dzikim zwierzętom pomaga ludziom nawiązać bardziej osobistą więź ze światem przyrody.

Tęczowe piękno

Podczas kąpieli w kurzu tęczowe pióra skrzydeł Delli były w pełni widoczne. Choć samce indyków często wzbudzają większą uwagę, zdjęcia Rhodes podkreślają również uderzające piękno samic.

Przypomnienie o znaczeniu ekologicznym

Dziki indyk odgrywa ważną rolę ekologiczną w Nowym Jorku i w całym kraju. Rozsiewa nasiona, żywi się owadami i małymi gryzoniami oraz przyczynia się do utrzymania zdrowych ekosystemów.

Historyczne odrodzenie

Kiedyś liczny w Nowym Jorku, dziki indyk został wytępiony w latach 40. XIX wieku w wyniku polowań i utraty siedlisk. Jednak dzięki wysiłkom na rzecz ochrony populacja ta odbudowała się. Dziś w Nowym Jorku żyje około 180 000 dzikich indyków, a w całym kraju około 7 milionów.

Fascynujące odciągnięcie uwagi

Podczas pandemii COVID-19 Rhodes odkryła, że obserwowanie Delli jest mile widzianym odciągnięciem uwagi. Fascynujące zachowanie indyka i piękno natury zapewniały tak bardzo potrzebny wytchnienie od wyzwań tamtych czasów.

Dodatkowe informacje

  • Indyki zaczynają kąpać się w kurzu i czyścić pióra kilka dni po wykluciu się z jaja.
  • Kąpiele w kurzu są zwykle zajęciem towarzyskim, ale Della zawsze odwiedzała podwórko Rhodes samotnie, być może dlatego, że był to okres godowy.
  • Samice są najbardziej skłonne do samotności w okresie godowym, kiedy budują gniazda.
  • Dzikie indyki są prawnie chronione jako gatunek łowny w stanie Nowy Jork.

Bycie świadkiem cudów natury

Zdjęcia i obserwacje Rhodes oferują wgląd w fascynujący świat dzikich indyków. Rejestrując piękno i znaczenie tych stworzeń, pomaga nam docenić cuda natury i wagę ochrony przyrody.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Nieskategoryzowane

Bitwa o Gallipoli: Nowa ocena

by Peter
written by Peter

Bitwa o Gallipoli: Ponowna ocena

Znaczenie historyczne

Bitwa o Gallipoli, stoczona podczas I wojny światowej, była znaczącym konfliktem między państwami Ententy a Imperium Osmańskim. Siły Ententy, składające się głównie z żołnierzy brytyjskich, francuskich, australijskich i nowozelandzkich, próbowały zdobyć Półwysep Gallipoli, aby kontrolować Cieśninę Dardanelską i otworzyć szlak zaopatrzeniowy do Rosji. Jednak siły osmańskie pod wodzą Mustafy Kemala Atatürka skutecznie obroniły półwysep, zadając Entencie ciężkie straty.

Porażka Ententy i zwycięstwo Turków

Kampania Ententy pod Gallipoli była naznaczona słabym planowaniem i wykonaniem. Początkowe lądowania 25 kwietnia 1915 r. spotkały się z zaciekłym oporem obrońców osmańskich. Ententa miała trudności z utrzymaniem przyczółka na półwyspie i ugrzęzła w krwawej patowej sytuacji. Walki charakteryzowały się intensywną wojną pozycyjną, a obie strony ponosiły ciężkie straty.

Pomimo liczebnej przewagi Ententy, siły osmańskie utrzymały swoje pozycje. Były dobrze rozmieszczone na wzniesieniach i miały wsparcie niemieckiej artylerii. Ententa natomiast była słabo wyposażona i nie miała wystarczającego wsparcia artyleryjskiego. W miarę przedłużania się walk morale Ententy spadało, a ostatecznie wycofała się z półwyspu w grudniu 1915 r.

Dziedzictwo Gallipoli

Bitwa o Gallipoli jest powszechnie uważana za poważną porażkę Ententy i punkt zwrotny w I wojnie światowej. Straty Ententy wyniosły ponad 180 000, podczas gdy straty osmańskie oszacowano na 253 000. Bitwa miała głęboki wpływ na uczestniczące narody, szczególnie Australię i Nową Zelandię, gdzie jest pamiętana jako symbol narodowego poświęcenia.

Przemyślenie narracji o Gallipoli

W ostatnich latach historycy zaczęli ponownie oceniać bitwę o Gallipoli. Chociaż kampania Ententy była niewątpliwie porażką militarną, obecnie uznaje się, że zwycięstwo osmańskie nie było spowodowane wyłącznie przewagą militarną. Siły osmańskie skorzystały również ze słabego planowania i wykonania Ententy.

Rewizjonistyczna historia rządu tureckiego

Rząd turecki ostatnio próbował zrewidować historię bitwy o Gallipoli, przedstawiając ją jako zwycięstwo islamu. Ta narracja umniejsza rolę niemieckiego wsparcia wojskowego i podkreśla religijny zapał żołnierzy osmańskich. Jednak trwające prace terenowe wspólnego zespołu turecko-australijsko-nowozelandzkiego odkryły dowody, które podważają tę oficjalną narrację.

Bieżące badania i odkrycia

Od 2010 r. zespół tureckich, australijskich i nowozelandzkich archeologów i historyków bada pole bitwy pod Gallipoli. Ich badania rzuciły nowe światło na konflikt i odkryły wiele artefaktów, w tym kule, drut kolczasty i ludzkie szczątki. Odkrycia zespołu pomogły zrekonstruować codzienne życie żołnierzy i zapewniły lepsze zrozumienie warunków, w jakich żyli.

Odkrycie butelek piwa Bomonti

Jednym z najbardziej zaskakujących odkryć poczynionych przez wspólny zespół była obecność butelek piwa Bomonti w okopach osmańskich. To odkrycie podważa oficjalną turecką narrację, jakoby żołnierze osmańscy nie pili alkoholu. Sugeruje, że żołnierze znajdowali pocieszenie w małych przyjemnościach, nawet w obliczu krwawego konfliktu.

Wniosek

Bitwa o Gallipoli pozostaje złożonym i kontrowersyjnym wydarzeniem w historii. Podczas gdy porażka Ententy jest niezaprzeczalna, zwycięstwu osmańskiemu sprzyjało połączenie czynników, w tym sprawność wojskowa, błędy Ententy i odporność żołnierzy tureckich. Trwające badania pod Gallipoli dostarczają nowych spostrzeżeń na temat tego ważnego konfliktu i kwestionują długo utrzymywane założenia.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Odkrycia archeologiczne

Headless Statue of Ancient Woman Unearthed in Turkey’s Metropolis: A Window into the Roman Era

by Peter
written by Peter

W „mieście matki bogini” w Turcji odkryto bezgłową figurę starożytnej kobiety

Odkrycie i wykopaliska

Archeolodzy odkopali 1800-letnią figurę kobiety w starożytnym mieście Metropolis w zachodniej Turcji. Bez głowy rzeźba, pochodząca z epoki rzymskiej, została odkryta podczas trwających prac wykopaliskowych na tym stanowisku. Urzędnicy z tureckiego Ministerstwa Kultury i Turystyki ogłosili znalezisko i udostępnili na Twitterze wideo z wykopalisk posągu. Ministerstwo poinformowało, że wykopaliska będą kontynuowane w 2021 roku.

Opis figury

Figurze brakuje głowy, ale reszta jest dobrze zachowana i przedstawia kobietę w powłóczystej, drapowanej szacie. Dzieło sztuki zostało ostrożnie wydobyte z ogrodzonego obszaru, a robotnicy usunęli ziemię wokół niego.

Metropolis: „Miasto matki bogini”

Metropolis, znane jako „miasto matki bogini”, znajdowało się w zachodniej Turcji, niedaleko starożytnego miasta portowego Efez. Było centrum religijnej władzy w okresie bizantyjskim i dostarczyło artefaktów i budowli z różnych epok, w tym okresu klasycznego, hellenistycznego, rzymskiego, bizantyjskiego i osmańskiego.

Znaczenie historyczne

Wiek figury sugeruje, że została wykonana podczas kontroli Cesarstwa Rzymskiego nad Anatolią (azjatycką częścią Turcji). Rzym utworzył prowincję Azji Mniejszej w tym regionie w 133 roku p.n.e., a Efez był jej stolicą.

Inne odkrycia w Metropolis

Poprzednie wykopaliska w Metropolis odsłoniły rzymską palestrę (salę zapaśniczą), mozaiki, ceramikę, budynek rady i galerię kolumnową. Naukowcy odkryli także ogromne cysterny pochodzące z późnego okresu rzymskiego lub wczesnego bizantyjskiego, które prawdopodobnie dostarczały wodę do miasta.

Trwające wykopaliska i wsparcie

Wykopaliska w Metropolis trwają od 1990 roku, wspierane przez Fundację Sabanci. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech starożytnego miasta jest hellenistyczny teatr z III wieku p.n.e. Struktury z epoki rzymskiej odkryte podczas wykopalisk obejmują kompleks sportowy, domy, sklepy, łaźnie, publiczną toaletę, ulice i drogi.

Eksponowane artefakty

W Metropolis odkryto tysiące drobnych artefaktów, w tym ceramikę, monety, szkło i rzeźby. Wiele z tych artefaktów znajduje się obecnie na wystawie w Muzeum Sztuki i Historii w Izmirze, Muzeum Archeologicznym w Izmirze i Muzeum Selçuk Efes.

Znaczenie odkrycia

Odkrycie bezgłowej figury dostarcza cennych informacji na temat sztuki i kultury Metropolis w epoce rzymskiej. Podkreśla to ciągłe znaczenie wykopalisk archeologicznych w rzucaniu światła na bogatą historię starożytnej Turcji.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Sztuka archeologiczna

USA zwraca Turcji zrabowane zabytki warte miliony dolarów

by Jasmine
written by Jasmine

Stany Zjednoczone zwracają Turcji zrabowane zabytki warte miliony dolarów

Znaczenie historyczne artefaktów

Ponad 50 lat temu rolnicy w południowo-zachodniej Turcji natknęli się na niezwykłe odkrycie archeologiczne w Bubon, starożytnym rzymskim miejscu. Uważa się, że teren ten był świątynią ku czci cesarza i jego rodziny i zawierał wiele rzadkich brązowych posągów rzymskich cesarzy i cesarzowych.

Posągi, w tym bezgłowa brązowa figura cesarza Septymiusza Sewera z 225 r. n.e., są uważane za bezcenne zabytki dostarczające cennych informacji na temat historii i sztuki rzymskiej.

Nielegalna sprzedaż i przemyt

Niestety, zamiast zgłosić odkrycie władzom, jak wymaga tego prawo, miejscowi sprzedali posągi, które następnie zostały przemycone poza granice kraju. Grabież była napędzana interesami komercyjnymi, a mieszkańcy wsi szukali zysków finansowych.

Dochodzenia i repatriacja

Przez dziesięciolecia Biuro Prokuratora Okręgowego Manhattanu, znane ze swojej wyspecjalizowanej Jednostki ds. Handlu Zabytkami, odgrywało kluczową rolę w prowadzeniu dochodzeń i ściganiu sprawców w sprawach dotyczących nielegalnego handlu zabytkami.

W ostatnich latach biuro zintensyfikowało swoje wysiłki, co doprowadziło do zajęcia licznych zrabowanych artefaktów, w tym kilku z prestiżowego Metropolitan Museum of Art.

Po obszernych dochodzeniach Biuro Prokuratora Okręgowego Manhattanu we współpracy z władzami tureckimi odzyskało w zeszłym miesiącu 12 zrabowanych zabytków do Turcji. Kolekcja wyceniona na 33 miliony dolarów obejmowała bezgłową statuę Septymiusza Sewera, rzeźbę głowy z 290 r. n.e. oraz brązową głowę Karakalli, najstarszego syna Septymiusza Sewera.

Współpraca międzynarodowa i konsekwencje prawne

W ceremonii repatriacji w Nowym Jorku uczestniczył konsul generalny Turcji Reyhan Özğür, który podkreślił, że zwrot artefaktów wysyła silny przekaz: „Nielegalny zakup, posiadanie i sprzedaż dóbr kultury będzie miało konsekwencje”.

Ostatnia repatriacja jest częścią rosnących globalnych wysiłków na rzecz zwalczania handlu zabytkami i zapewnienia prawidłowego zwrotu skradzionych artefaktów do ich krajów pochodzenia.

Rola rolników i katalogów

Co ciekawe, niektórzy rolnicy, którzy przed dziesięcioleciami byli zamieszani w grabież, pomogli śledczym w identyfikacji skradzionych przedmiotów, badając obrazy z katalogów i stron internetowych muzeów. Ta współpraca okazała się nieoceniona w odzyskaniu tych cennych artefaktów.

Zachowanie dziedzictwa kulturowego

Powrót tych zrabowanych zabytków do Turcji jest znaczącym zwycięstwem dla ochrony dziedzictwa kulturowego. Artefakty mają nie tylko wartość historyczną i artystyczną, ale także reprezentują bogatą tożsamość kulturową Turcji.

Repatriując te skradzione skarby, Stany Zjednoczone i Turcja potwierdzają swoje zaangażowanie w ochronę i zachowanie dziedzictwa kulturowego dla przyszłych pokoleń.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail