Odkrycie monumentalnej katedry w średniowiecznej Nubii
Zaginione miasto Starej Dongoli
W samym sercu północnego Sudanu, pośród pozostałości starożytnego nubijskiego królestwa Makurii, archeolodzy odkryli ruiny kolosalnej katedry, która niegdyś była świadectwem bogatego dziedzictwa chrześcijańskiego tego regionu. To niezwykłe odkrycie, dokonane przez zespół z Polskiego Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego, rzuca nowe światło na zapomnianą historię tego tajemniczego królestwa.
Majestatyczna siedziba chrześcijańskiej potęgi
Uważa się, że katedra, znajdująca się w podziemnej cytadeli stolicy Makurii, Starej Dongoli, była największym kościołem kiedykolwiek znalezionym w Nubii. Jej imponująca struktura, rozciągająca się na 85 stóp szerokości i wznosząca się na wysokość trzypiętrowego budynku, świadczy o wielkości i wpływach chrześcijaństwa w Makurii.
Apsydę katedry, najświętszą część budynku, zdobiły żywe freski, które, jak się uważa, przedstawiają dwunastu apostołów. Te wykwintne malowidła, datowane na X lub początek XI wieku, oferują wgląd w żarliwość religijną i artystyczne mistrzostwo ludu nubijskiego.
Paralela do Faras
Tuż na wschód od absydy katedry archeolodzy odkryli kopułę dużego grobowca. Co ciekawe, układ tego kompleksu odzwierciedla układ katedry w Faras, innego ważnego miasta nubijskiego położonego w pobliżu współczesnej granicy Sudanu i Egiptu. Jednak kopuła w nowo odkrytym kompleksie jest znacznie większa, ma 24 stopy średnicy w porównaniu do zaledwie 5 stóp w Faras.
Grób arcybiskupa
Na podstawie odkrycia podobnego grobowca w Faras, który należał do Joannesa, biskupa Faras, archeolodzy spekulują, że grób w Starej Dongoli mógł być miejscem spoczynku arcybiskupa. Podkreślałoby to jeszcze bardziej znaczenie i okazałość katedry oraz jej rolę jako centrum władzy religijnej w Makurii.
Królestwo Makurii
Makuria była potężnym mocarstwem w regionie od VI do XIV wieku naszej ery. Jej stolica, Stara Dongola, strategicznie położona nad Nilem, rozkwitła jako ważne centrum miejskie. Mieszkańcy miasta pomysłowo wykorzystywali koła wodne do nawadniania ziemi pod uprawę, co pozwalało utrzymać kwitnącą populację.
Strategiczne położenie Makurii ułatwiało stosunki dyplomatyczne z sąsiednimi mocarstwami, w tym muzułmańskim Egiptem, Bizancjum i Świętym Cesarstwem Rzymskim. Pomimo bliskości terytoriów muzułmańskich, Makuria utrzymywała pokojowe współistnienie ze swoimi sąsiadami, zapewniając ochronę przejezdnym muzułmanom i pozwalając im oddawać cześć w meczecie w Starej Dongoli.
Zapomniane dziedzictwo
Jak zaczarowane królestwo zaginione w czasie, chwała Makurii stopniowo zanikała. Jednak ruiny Starej Dongoli, w tym nowo odkryta katedra, oferują kuszące przebłyski jej zapomnianej świetności. W swoim szczytowym okresie Makuria rywalizowała wielkością z Hiszpanią i Francją razem wziętymi, a Stara Dongola osiągnęła populację porównywalną do współczesnego Paryża.
Sala Tronowa i inne skarby
Stara Dongola szczyci się bogactwem innych skarbów archeologicznych. Sala Tronowa, królewski budynek później przekształcony w meczet, jest świadectwem architektonicznego kunsztu miasta. Wykopaliska odsłoniły również okazałe wille należące do urzędników państwowych i kościelnych, co świadczy o wyrafinowaniu i dobrobycie miasta.
Miasto zdobiły dziesiątki kościołów o wnętrzach ozdobionych misternymi freskami. Wiele z tych fresków zostało starannie zachowanych i obecnie znajduje się w Muzeum Narodowym w Chartumie. Stara Dongola słynie również z unikalnych muzułmańskich grobowców w kształcie uli, zbudowanych po tym, jak mamelucy z Egiptu podbili ten obszar na początku XIV wieku.
Konserwacja i restauracja
Naukowcy pilnie współpracują z zespołem konserwacji i restauracji sztuki, aby zabezpieczyć cenne malowidła katedry. Osłabiony tynk ścienny jest wzmacniany, a warstwy brudu i osadów soli są skrupulatnie usuwane, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom. Po wzniesieniu ochronnego dachu rozpocznie się ostatni etap konserwacji, zapewniając zachowanie tych bezcennych skarbów artystycznych dla przyszłych pokoleń.