Steven Spielberg i „Szczęki” – wpływ na populację rekinów
Żal Spielberga
Uhonorowany Oscarem reżyser Steven Spielberg wyraził głęboką żałobę z powodu niezamierzonych konsekwencji swojego przebojowego filmu „Szczęki” z 1975 roku. Spielberg przyznał, że przedstawienie w filmie żarłacza białego jako krwiożerczego drapieżcy przyczyniło się do gwałtownego spadku jego populacji.
Wzrost popularności trofealnego polowania na rekiny
Po premierze „Szczęk” gwałtownie wzrosła liczba trofealnych polowań na rekiny, ponieważ rybacy chcieli naśladować bohaterów filmu. Ta „zbiorowa eksplozja testosteronu”, jak określił to George Burgess, były dyrektor Florida Program for Shark Research, doprowadziła do znacznego zmniejszenia liczby dużych rekinów we wschodnich wodach Ameryki Północnej.
Publiczny odbiór rekinów
„Szczęki” początkowo wzbudziły strach przed rekinami, ale równocześnie wzbudziły fascynację. Jednak ta fascynacja została osłabiona przez rosnące obawy związane ze spadkiem populacji rekinów spowodowanym nadmiernymi połowami. Według Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody ponad jedna trzecia wszystkich gatunków rekinów i około 75 procent gatunków rekinów oceanicznych jest zagrożonych wyginięciem.
Rola Spielberga w rekinofobii
Niektórzy eksperci twierdzą, że „Szczęki” odegrały rolę w nasileniu rekinofobii, czyli galeofobii. Specjalista ds. fobii Christopher Paul Jones zauważa, że osoby z tym strachem często podają „Szczęki” jako podstawę swoich obaw. Film ten wykorzystuje pełną napięcia muzykę i ograniczoną widoczność pod wodą, co wywołuje poczucie strachu, które może mieć wpływ na sposób postrzegania rekinów przez widzów.
Nadmierne połowy – główny winowajca
Chociaż „Szczęki” mogły przyczynić się do strachu opinii publicznej przed rekinami, głównym czynnikiem ich spadku liczebności są nadmierne połowy. Praktyki połowowe na skalę przemysłową zdziesiątkowały populacje rekinów na całym świecie, napędzane popytem na zupę z płetw rekina i inne produkty.
Przeprosiny Petera Benchleya
Również Peter Benchley, autor powieści z 1974 roku, która zainspirowała „Szczęki”, wyraził ubolewanie z powodu wpływu swojej pracy na populacje rekinów. Później został działaczem na rzecz ochrony przyrody i orędownikiem ochrony rekinów, uznając, że rekiny z natury nie są agresywne wobec ludzi i odgrywają ważną rolę w ekosystemach morskich.
Trwały wpływ „Szczęk”
Pomimo niezamierzonych konsekwencji „Szczęki” pozostają arcydziełem kinematografii, które ugruntowało pozycję Spielberga jako nazwiska powszechnie znanego. Dziedzictwo filmu jest złożone, gdyż zarówno wzbudza fascynację, jak i niepokój o dobrostan rekinów. Obecnie naukowcy i działacze na rzecz ochrony środowiska nadal pracują nad ochroną tych ważnych morskich drapieżników, uznając jednocześnie kulturowy wpływ filmu „Szczęki” na sposób, w jaki je postrzegamy.
