Umiejętność czytania i pisania

Wynalezienie alfabetu: paradoks historii

Tajemnica Serabit el-Chadim

Na odległym Półwyspie Synajskim, na wietrzastym płaskowyżu zwanym Serabit el-Chadim, znajduje się paradoks historycznych rozmiarów. Ponad 4000 lat temu, na ścianach starożytnej kopalni, enigmatyczna grupa wyryła pierwsze próby rewolucyjnej koncepcji: alfabetu.

Hieroglify i narodziny pomysłu

Stulenia przed tym, jak Mojżesz wędrował po Synaju, egipskie wyprawy zapuszczały się w ten bogaty w minerały region w poszukiwaniu turkusu. W centrum tej aktywności znajdowała się świątynia poświęcona bogini Hathor, której ściany zdobiły misterne hieroglify.

Wśród tych hieroglifów grupa kananejskich górników, przyciągniętych lukratywnymi złożami turkusu, stała się świadkiem mocy pisemnej komunikacji. Zainspirowani obrazkowymi symbolami, zaczęli przekształcać je w prostszy, bardziej wszechstronny system, który mógł reprezentować dźwięki ich własnego języka.

Kananejscy górnicy: bezimienni wynalazcy

Tradycyjnie uczeni wierzyli, że alfabet został stworzony przez wysoko wykształconych skrybów. Jednak najnowsze badania egiptolog Orly Goldwasser podważają tę tezę. Sugeruje ona, że w rzeczywistości to analfabeci kananejscy górnicy, którzy nie potrafili odczytać hieroglifów, dokonali tego przełomowego odkrycia.

Religijne rytuały i potrzeba komunikacji

Po całodziennej pracy kananejscy górnicy gromadzili się w kompleksie świątynnym Hathor. Jako świadkowie religijnych rytuałów i niezliczonych hieroglifów używanych do czczenia bogini, poczuli się zainspirowani do stworzenia własnych pisemnych wezwań.

Bez ograniczeń formalnej edukacji opracowali alfabet, który był praktyczny, wydajny i dostępny dla wszystkich. Ten alfabet, wywodzący się z ich własnego języka semickiego, miał ostatecznie stać się podstawą naszych współczesnych systemów pisma.

Rozprzestrzenianie się alfabetu

Przez stulecia alfabet pozostawał ograniczony do kulturowych peryferii Morza Śródziemnego, pojawiając się jedynie na przedmiotach takich jak sztylety i ceramika. Jednak około 1200 roku p.n.e., po politycznych zawirowaniach związanych z upadkiem późnej epoki brązu, alfabet zaczął się rozwijać.

Wraz z powstaniem mniejszych miast-państw w Kanaanie alfabety semickie wywodzące się z kopalni na Synaju zyskały szerokie zastosowanie. Kananejscy kupcy roznosili alfabet wraz ze swoimi towarami, rozpowszechniając go od Turcji po Hiszpanię.

Fenicki spadek

Z czasem kananejski alfabet przekształcił się w alfabet fenicki, który stał się podstawą alfabetów greckiego i rzymskiego. Te alfabety z kolei dały początek większości systemów pisma używanych dzisiaj na świecie.

Paradoks piśmienności i analfabetyzmu

Wynalezienie alfabetu przez analfabetów kananejskich górników stanowi fascynujący paradoks. Jedno z najgłębszych intelektualnych osiągnięć cywilizacji nie pochodziło od wykształconej elity, ale od robotników, którzy byli zwykle wykluczeni z kręgu osób piśmiennych.

Trwała moc piktogramów

Goldwasser twierdzi, że ścisły związek między piktogramami a tekstem jest nadal widoczny nawet w naszej współczesnej epoce. Używanie emoji w komunikacji cyfrowej pokazuje, że nadal polegamy na symbolach wizualnych, aby przekazywać znaczenia. Tak jak kananejscy górnicy czerpali inspirację z hieroglifów, tak i my staramy się włączać obrazy do naszego języka pisanego.

Dziedzictwo alfabetu

Alfabet zrewolucjonizował ludzką komunikację i rozpowszechnianie wiedzy. Od starożytnych Egipcjan po współczesny świat umożliwiał nam rejestrowanie naszej historii, dzielenie się pomysłami i łączenie się na ogromnych odległościach.

Wynalezienie alfabetu, zrodzonego z paradoksu piśmienności i analfabetyzmu, stanowi świadectwo zdolności ludzkiego ducha do wprowadzania innowacji i przekraczania ograniczeń swojego czasu. Jego trwałe dziedzictwo nadal kształtuje nasz świat dzisiaj.