Kanonizacja

Kościół katolicki łagodzi wymóg cudu do kanonizacji

Historyczne tło

Kościół katolicki tradycyjnie wymagał dwóch cudów do kanonizacji, procesu ogłaszania kogoś świętym. Jednak w ostatnich latach nastąpiło odejście od tego wymogu w stronę bardziej elastycznego podejścia.

Papież Jan Paweł II i Jan XXIII: kanonizacja bez ścisłego przestrzegania tradycji

Ta zmiana jest widoczna w nadchodzącej kanonizacji papieża Jana Pawła II i papieża Jana XXIII. Drugi cud Jana Pawła II został niedawno zatwierdzony, podczas gdy Jan XXIII zostanie kanonizowany bez drugiego cudu, decyzją papieża Franciszka.

Papieskie nauczanie Franciszka

Papież Franciszek wydał encyklikę, formalny dokument nauczający, który utorował drogę do kanonizacji obu papieży. Ten ruch sugeruje odejście od tradycyjnego nacisku na cuda w procesie kanonizacyjnym.

Zmiany w wymogu cudu

W 1983 r. papież Jan Paweł II rozważał całkowite zniesienie wymogu cudu, ale ostatecznie zdecydował się tego nie robić. Zmniejszył jednak liczbę wymaganych cudów z czterech do dwóch. Jego zdaniem cuda służyły jako „boska pieczęć” potwierdzająca świętość świętego.

Malejąca częstość cudów fizycznego uzdrowienia

Pomimo tradycyjnego skupienia się na cudach, sam Jan Paweł II przyznał spadek cudów fizycznego uzdrowienia. Ta obserwacja została poparta badaniami wskazującymi, że zdecydowana większość cudów wykorzystywanych obecnie w sprawach o kanonizację ma charakter medyczny.

Medyczna ocena cudów

Zespół lekarzy ocenia cuda wykorzystywane w sprawach o kanonizację, aby zapewnić ich ważność. Jednak, jak zauważa David Zax w swojej książce „The Big Round Table”, sam Jan Paweł II wyrażał wątpliwości co do wiarygodności cudów fizycznego uzdrowienia.

Kanonizacja dwóch papieży: balansowanie

Niektórzy komentatorzy sugerują, że decyzja o kanonizacji Jana Pawła II i Jana XXIII razem jest strategicznym posunięciem mającym na celu zrównoważyć kontrowersyjne aspekty ich papiestw. Papiestwo Jana Pawła II zostało naznaczone skandalami dotyczącymi wykorzystywania seksualnego i niegospodarnością finansową, podczas gdy Janowi XXIII brakuje drugiego cudu. Kanonizując ich razem, kościół może próbować złagodzić negatywne postrzeganie związane z każdym papieżem z osobna.

Bezprecedensowy poziom nadużyć seksualnych i skandali finansowych

Papiestwo Jana Pawła II doświadczyło bezprecedensowego poziomu nadużyć seksualnych i skandali finansowych w Watykanie. Te problemy rzuciły cień na jego spuściznę i wzbudziły pytania dotyczące sposobu, w jaki kościół radzi sobie z takimi kwestiami.

Wpływ wymogu cudu na proces kanonizacji

Tradycyjnie wymóg cudu był kluczowym czynnikiem w ustalaniu świętości. Jednak ostatnie złagodzenie tego wymogu sugeruje, że kościół kładzie mniejszy nacisk na niezwykłe wydarzenia, a większy na ogólny charakter i wpływ życia jednostki.

Papieski autorytet w odstępowaniu od wymogów kanonizacji

Decyzja papieża Franciszka o odstąpieniu od wymogu świętości dla Jana XXIII demonstruje jego autorytet do modyfikowania procedur kanonicznych. Ten ruch sygnalizuje chęć dostosowania się do zmieniających się okoliczności i znalezienia sposobów na uznanie świętości osób, które mogą nie pasować do tradycyjnego wzorca świętości.

Wniosek

Ewoluujące podejście Kościoła katolickiego do wymogu cudu odzwierciedla zmianę w jego rozumieniu świętości. Podkreślając ogólne życie i wpływ jednostki, a nie polegając wyłącznie na cudownych wydarzeniach, kościół poszerza swoją definicję świętości i czyni ją bardziej inkluzywną.