Pallas: Najbardziej pokryte kraterami ciało w Pasie Asteroid
Brutalna przeszłość ujawniona
Pallas, jedna z najbardziej niesławnych asteroid w naszym Układzie Słonecznym, została uchwycona w oszałamiających szczegółach przez astronomów przy użyciu instrumentu SPHERE zainstalowanego w Bardzo Dużym Teleskopie Europejskiego Obserwatorium Południowego. Obrazy ujawniają niezwykły widok: Pallas jest najbardziej pokrytym kraterami obiektem w Pasie Asteroid, tytuł, który prawdopodobnie zyskał dzięki niezliczonym kolizjom ze swoimi sąsiadami.
„Te pierwsze szczegółowe zdjęcia Pallas sugerują, że asteroida ta miała burzliwą przeszłość” – powiedział Franck Marchis, planetolog z MIT i współautor badania opublikowanego w Nature Astronomy.
Nietypowa orbita
Podczas gdy większość asteroid w Pasie porusza się po podobnej ścieżce wokół Słońca, Pallas przyjmuje bardziej nieprzewidywalne podejście. Jego nachylona orbita sprawia, że uderza w Pas pod niewygodnym kątem, zwiększając prawdopodobieństwo kolizji.
„Pallas doświadcza dwa lub trzy razy więcej kolizji niż Ceres lub Westa”, dwa największe obiekty w Pasie Asteroid, powiedział Michaël Marsset, planetolog z MIT i współautor badania.
Asteroida w kształcie piłki golfowej
Nieustanne bombardowanie pozostawiło Pallas ciężko pooraną, zyskując przydomek „asteroida w kształcie piłki golfowej”. Analiza obrazów uchwyconych przez SPHERE wykazała, że kratery stanowią co najmniej 10% powierzchni asteroidy.
Ciężkie uderzenia
Uderzenia, których doświadcza Pallas, są szczególnie poważne. Symulacje komputerowe wykazały, że obiekty uderzające, które spowodowały powstanie kraterów, poruszały się z prędkością ponad 25 000 mil na godzinę, prawie dwa razy szybciej niż zwykle w przypadku kolizji w Pasie Asteroid.
Rodzina naśladowców
Co najmniej 36 z zagłębień na Pallas ma rozpiętość co najmniej 18 mil, w tym jeden ogromny krater простирающийся на 250 миль в поперечнике. Ten krater jest prawdopodobnie wynikiem kolizji z obiektem o szerokości do 25 mil.
Uderzenie, które stworzyło ten krater, może być również odpowiedzialne za grupę mniejszych obiektów podążających za Pallas. Po uderzeniu w asteroidę około 1,7 miliarda lat temu, obiekt uderzający mógł rozpaść się na fragmenty, które dryfowały w przestrzeni kosmicznej i teraz podążają za swoim przywódcą.
Okno do przeszłości
„Ponieważ teraz możemy zobaczyć powierzchnię dużych asteroid w głównym pasie, mamy dostęp do fikcyjnej książki na temat historii naszego Układu Słonecznego” – powiedział Marsset. „Uczymy się, jak ją czytać, a każda strona jest dla nas niespodzianką, w tym Pallas”.
Badając Pallas i inne asteroidy, naukowcy lepiej poznają gwałtowne i chaotyczne wczesne dni naszego Układu Słonecznego. Te ciała niebieskie zawierają wskazówki dotyczące procesów, które ukształtowały naszą planetę i potencjalnych zagrożeń, które nadal istnieją w kosmosie.