Home Tags Posts tagged with "Architektura"
Tag:

Architektura

Historia nauki

Budynek Sztuki i Przemysłu Smithsonian Institution: Punkt orientacyjny i skarbnica wiedzy

by Peter
written by Peter

Budynek Sztuki i Przemysłu: zabytek Smithsonian

Znaczenie historyczne

Budynek Sztuki i Przemysłu Smithsonian, druga najstarsza budowla na National Mall, ma bogatą historię. Pierwotnie znany jako Muzeum Narodowe, został otwarty w 1881 roku, aby pomieścić rozległą kolekcję artefaktów Smithsonian Institution. Sam budynek jest świadectwem innowacji, zaprojektowany przez architektów Adolfa Clussa i Paula Schulze. Jego okazałe hale i wysokie okna prezentowały najnowsze osiągnięcia w nauce, technologii i sztuce.

W 1971 roku Budynek Sztuki i Przemysłu został uznany za Narodowy Pomnik Historyczny, co doceniło jego architektoniczne i historyczne znaczenie. Na przestrzeni lat przeszedł kilka renowacji, w tym gruntowną restaurację na początku lat 2010.

Wystawy i renowacje

W swojej historii Budynek Sztuki i Przemysłu gościł szeroką gamę wystaw, od ekspozycji z historii naturalnej po maszyny przemysłowe. Jedną z jego najsłynniejszych wystaw była „First Ladies Hall”, która prezentowała suknie różnych Pierwszych Dam Stanów Zjednoczonych.

Na przestrzeni lat wystawy w budynku ewoluowały, aby odzwierciedlać zmieniające się zainteresowania i technologie. W ostatnich latach położono nacisk na innowacje i interaktywność. Nadchodząca Przestrzeń Innowacji Smithsonian będzie kontynuować ten trend, zapewniając zwiedzającym praktyczne doświadczenia i możliwości wciągającej nauki.

Projekt architektoniczny

Budynek Sztuki i Przemysłu jest doskonałym przykładem architektury wiktoriańskiej. Jego zewnętrzna część łączy cegłę, kamień i żeliwo, ze złożonymi detalami i łukowymi oknami. Wnętrze zdominowane jest przez centralną rotundę, którą otaczają balkony i galerie.

Projekt budynku został zainspirowany Crystal Palace w Londynie, który został zbudowany na Wielką Wystawę w 1851 roku. Cluss i Schulze włączyli wiele cech Crystal Palace, w tym jego wykorzystanie szkła i żelaza do stworzenia jasnej i przestronnej przestrzeni.

Przestrzeń Innowacji Smithsonian

Po rozległych renowacjach Budynek Sztuki i Przemysłu zostanie ponownie otwarty w 2023 roku jako Przestrzeń Innowacji Smithsonian. Ta nowa przestrzeń będzie poświęcona promowaniu innowacji i kreatywności poprzez interaktywne wystawy, warsztaty i programy.

Zwiedzający będą mogli odkrywać najnowsze osiągnięcia w nauce, technologii, inżynierii i projektowaniu. Będą mieli również możliwość poznania historii innowacji i jej wpływu na społeczeństwo.

Przestrzeń Innowacji Smithsonian to świadectwo trwałego dziedzictwa Budynku Sztuki i Przemysłu jako miejsca nauki i odkryć. Będzie nadal inspirować i edukować zwiedzających przez kolejne pokolenia.

Dodatkowe informacje

  • Budynek Sztuki i Przemysłu znajduje się na National Mall w Waszyngtonie, pomiędzy Zamkiem Smithsonian i Narodowym Muzeum Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej.
  • Budynek jest otwarty dla publiczności codziennie, z wyjątkiem Bożego Narodzenia.
  • Wstęp do Przestrzeni Innowacji Smithsonian jest bezpłatny.
0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Życie miejskie

James W. Rouse: Wizjoner urbanistyki

by Peter
written by Peter

James W. Rouse: Wizjonerski urbanista

Wczesne życie i kariera

James W. Rouse urodził się w 1914 roku w Easton w stanie Maryland. Już w młodym wieku wyrobił w sobie silną etykę pracy, pracując podczas studiów prawniczych i zajmując różne stanowiska biznesowe. W latach 40. Rouse zaczął angażować się w odnowę miejską, pomagając w odbudowie slumsów w Baltimore.

Narodziny galerii handlowej

Pod koniec lat 50. Rouse zbudował centrum handlowe Harundale Mall w Maryland, które stało się drugim zamkniętym centrum handlowym w Stanach Zjednoczonych. Ta innowacyjna koncepcja zrewolucjonizowała zakupy, tworząc wygodne i klimatyzowane środowisko, w którym ludzie mogli się spotykać i towarzysko.

Kolumbia, Maryland: Zaplanowane miasto

Rouse wierzył, że miasta mogą być lepszymi miejscami do życia dla ludzi. Na początku lat 60. nabył tysiące akrów ziemi w hrabstwie Howard w stanie Maryland, aby stworzyć nowe miasto o nazwie Columbia.

Miasto zbudowane na zasadach

Rouse miał cztery główne cele dla Columbii:

  • Stworzyć samowystarczalne miasto, w którym mieszkańcy mogliby zarówno mieszkać, jak i pracować.
  • Szanować środowisko naturalne i chronić tereny zielone.
  • Wspierać poczucie wspólnoty i odpowiedzialności społecznej.
  • Uzyskiwać zyski jako środek zapewniający długoterminowy sukces miasta.

Innowacyjne planowanie

Rouse zebrał zespół ekspertów, w tym urbanistów, projektantów, socjologów i urzędników państwowych, aby opracować Kolumbię. Stworzyli hierarchiczny plan z wyraźnymi dzielnicami skupionymi wokół centralnego śródmieścia. Każda dzielnica miała własne szkoły, biblioteki i inne instytucje publiczne.

Integracja społeczna i różnorodność

Rouse wierzył, że miasta powinny być zróżnicowane i integracyjne. Columbia została zaprojektowana tak, aby promować harmonię rasową i kulturową, z dotowanymi mieszkaniami i apartamentami zbudowanymi obok większych domów, aby zapewnić przystępność cenową dla wszystkich mieszkańców.

Wysokiej jakości projekt

Chociaż Rouse początkowo preferował architekturę modernistyczną, rozumiał, że społeczeństwo preferuje tradycyjny design. Budynki i krajobraz Columbii zostały starannie zaprojektowane, aby stworzyć wysokiej jakości środowisko, które będzie atrakcyjne zarówno dla mieszkańców, jak i firm.

Dziedzictwo Columbii

Columbia została otwarta w 1967 roku i szybko stała się wzorem dla planowania miejskiego na całym świecie. Została konsekwentnie oceniana jako jedno z najlepszych miejsc do życia w Ameryce i nadal przyciąga nowych mieszkańców i gałęzie przemysłu.

Wyzwania i krytyka

Podobnie jak każde miasto, Columbia w ciągu wielu lat borykała się z wyzwaniami, w tym wysokimi podatkami, zatorami ulicznymi i przestępczością. Niektórzy krytycy twierdzą, że nigdy w pełni nie osiągnęła wizji Rouse’a dotyczącej równości ekonomicznej i rasowej.

Wezwanie do działania

Pomimo tych wyzwań, wizja Jamesa W. Rouse’a dotycząca lepszej miejskiej przyszłości pozostaje aktualna do dziś. W przemówieniu z 1967 roku wzywał ludzi, aby wzięli odpowiedzialność za swoje miasta i sprawili, by działały dla wszystkich, którzy tam mieszkają. Jego słowa nadal inspirują urbanistów i decydentów politycznych na całym świecie.

Słowa kluczowe z długim ogonem:

  • Historia Columbii w stanie Maryland
  • Wizja Jamesa W. Rouse’a dla Columbii
  • Wpływ Columbii na planowanie miejskie
  • Przyszłość rozwoju miejskiego
  • Wyzwania i sukcesy Columbii
  • Dziedzictwo Jamesa W. Rouse’a
0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Sztuka islamska

Shangri La Doris Duke: Przystań sztuki islamskiej

by Zuzana
written by Zuzana

Shangri La Doris Duke: Przystań sztuki islamskiej

Pasja Doris Duke do sztuki islamskiej

Doris Duke, spadkobierczyni fortuny American Tobacco Company, rozwinęła głęboką pasję do sztuki islamskiej podczas podróży poślubnej w 1935 roku. Zainspirowana skomplikowaną architekturą i pełnymi wdzięku wzorami Tadż Mahal, wyruszyła na trwającą całe życie wyprawę w celu zebrania sztuki islamskiej z całego świata.

Stworzenie Shangri La

W 1938 roku Duke kupiła posiadłość w Honolulu na Hawajach i przekształciła ją w dom swoich marzeń, który nazwała Shangri La na cześć fikcyjnego raju z powieści „Zaginiony horyzont”. Wyobrażała sobie dom, który eksponowałby jej rosnącą kolekcję sztuki islamskiej i odzwierciedlał jej eklektyczne gusta.

Kolekcja sztuki islamskiej

Przez następne sześć dekad Duke zgromadziła ogromną kolekcję sztuki islamskiej, obejmującą wiele stuleci i regionów. Jej kolekcja obejmuje ceramikę, tkaniny, rzeźbione drewno i kamienne detale architektoniczne, wyroby metalowe i obrazy. Najstarsze eksponaty pochodzą z VII wieku, podczas gdy większość z nich pochodzi z XVII-XIX wieku.

Najważniejsze eksponaty kolekcji

Jednym z najcenniejszych eksponatów w kolekcji Duke jest duży, wykwintnie wykonany mihrab, czyli wnęka modlitewna, pochodzący ze znanego grobowca w Weraminie w Iranie. Mihrab, który pochodzi z 1265 roku, wykonany jest z płytek lustrzanych i jest podpisany i opatrzony datą przez członka rodziny Abu Tahir, słynnych garncarzy z Kaszanu.

Kolejnym ważnym elementem jest Pokój Turecki, który Duke stworzyła, wykorzystując elementy wnętrza XIX-wiecznego dworu w Damaszku. Pokój ten jest świadectwem miłości Duke do przepychu, z rzeźbionymi, wyściełanymi, lustrzanymi, inkrustowanymi i złoconymi powierzchniami.

Wpływy architektoniczne

Pasja Duke do sztuki islamskiej wykraczała poza kolekcjonowanie i miała wpływ na projekt samego Shangri La. W całym domu zastosowała elementy architektury i wzornictwa islamskiego, w tym:

  • Niskie i rozłożyste wnętrze, inspirowane domami na Bliskim Wschodzie.
  • Wewnętrzny dziedziniec z chodnikami rozchodzącymi się promieniście w niesymetryczny wzór.
  • Połączenie hiszpańskich, mauretańskich, perskich i indyjskich motywów w wystroju wnętrz.
  • Skomplikowane płytki i geometryczne abstrakcje zdobiące ściany i sufity.

Osobisty akcent Duke

Chociaż Shangri La odzwierciedlało miłość Duke do sztuki islamskiej, było to również głęboko osobiste miejsce. Duke dostosowała wiele artefaktów do własnych upodobań i stylu życia. Na przykład kazała wyposażyć rzeźbione drewniane kraty, czyli parawany, w swoim indyjskim pokoju sypialnym w zamki, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i cyrkulację powietrza.

Dziedzictwo Shangri La

Doris Duke pozostawiła trwałe dziedzictwo dzięki swojej pasji do sztuki islamskiej. Shangri La, które zostało otwarte jako muzeum w 2002 roku, prezentuje jej niezwykłą kolekcję i daje wgląd w jej wyjątkową i ekscentryczną osobowość. Muzeum stało się popularnym miejscem docelowym dla osób zainteresowanych sztuką i kulturą islamską, a także dla tych, którzy szukają inspiracji w życiu i stylu niezwykłej kobiety.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Architektura

Architektura neogotycka: podróż przez przeszłość i teraźniejszość

by Jasmine
written by Jasmine

Architektura neogotycka: podróż przez przeszłość

Architektura neogotycka: definicja

Architektura neogotycka, znana również jako neogotyk lub gotyk wiktoriański, pojawiła się w XVIII wieku jako odrodzenie średniowiecznej architektury gotyckiej. Ten styl architektoniczny charakteryzuje się skomplikowanymi detalami, pionowym układem, dużymi oknami i łukami ostrymi, które przywodzą na myśl zamki i katedry.

Budynki neogotyckie często mają strome szczyty ozdobione elementami dekoracyjnymi i misternymi detalami. Materiały budowlane, takie jak kamień, szkło, żelazo i stal, były używane do uchwycenia wrażenia kamiennej konstrukcji, która była rozpowszechniona w epoce średniowiecza. Linie pionowe i detale dodają wizualnej wysokości tym strukturom, często uzupełnianym przez wieże zwieńczone sterczynami i balustradami.

Geneza i historia

Ruch neogotycki pojawił się w Anglii jako reakcja na szybką industrializację XVIII wieku. Nostalgia za średniowieczem i pragnienie zachowania tradycyjnych wartości podsycały odrodzenie gotyckich elementów architektonicznych.

Pod koniec XIX wieku nowe materiały budowlane i metody konstrukcyjne doprowadziły do odejścia od zdobnictwa na rzecz funkcjonalności. Fantazyjne wieże i misterne detale wyszły z mody, a wygląd neogotycki stopniowo stracił na popularności.

Architektura neogotycka kontra gotyk

Architektura neogotycka czerpie inspirację z oryginalnych dzieł gotyckich, dzieląc wiele ich cech charakterystycznych, takich jak misterne detale, imponująca wysokość, duże okna i łuki ostre. Istnieją jednak kluczowe różnice między tymi dwoma stylami architektonicznymi:

  • Architektura gotycka: Budowana w XVI wieku lub wcześniej, głównie z kamienia i szkła, przy użyciu tradycyjnych metod budowy.
  • Architektura neogotycka: Budowana w XVIII i XIX wieku, z wykorzystaniem kamienia, szkła, żelaza i stali, przy użyciu bardziej nowoczesnych metod budowy.

Domy neogotyckie: gotyk ciesielski

Styl neogotycki znalazł również swoje odzwierciedlenie w budynkach mieszkalnych, zwanych architekturą neogotycką „ciesielską”. Styl ten przyniósł do domów urok starego świata architektury gotyckiej, choć ze zmniejszonymi i uproszczonymi elementami.

Domy neogotyckie w stylu ciesielskim zazwyczaj charakteryzują się łukami ostrymi, drzwiami i stromymi dachami. Pionowość jest podkreślona przez pionowe okładziny, wysokie, ostrołukowe okna i skomplikowane detale. Dekoracyjne listwy i ozdobne detale zdobią szczyty, nadając tym domom podobne wrażenie, jak w przypadku okazałych budowli gotyckich, bez przytłaczania ich zdobnictwem.

Zasady architektury neogotyckiej

Główne cechy stylu neogotyckiego to:

  • Łuki ostre: Stosowane w oknach, drzwiach i elementach dekoracyjnych.
  • Misterne detale: Strome szczyty z dekoracyjnymi listwami i detalami.
  • Układ pionowy: Wieże, linie pionowe i wysokie, ostrołukowe okna.
  • Sklepienia krzyżowo-żebrowe: Podpora architektoniczna prostopadła do ścian zewnętrznych, łącząca się ku górze i podtrzymująca grunt z odległości.
  • Duże okna: Często wysokie i ostrołukowe, wykorzystujące witraże do przedstawiania scen religijnych lub kolorowych obrazów.

Neogotyckie wnętrza

Neogotyckie wnętrza odzwierciedlają zewnętrza z ozdobnym i ponurym wystrojem. Do cech charakterystycznych należą witraże, sklepione sufity, ciężkie dębowe meble i efektowne tapety z motywami kwiatowymi lub bogatymi wzorami. Aksamit i żakardowe tkaniny dodają dostojnego klimatu. Ozdobne wykończenia wnętrz i listwy, takie jak sztukaterie sufitowe z ozdobnikami, dodatkowo podkreślają neogotycką estetykę. Gargulce i anielskie posągi mogą dodać odrobiny fantazji lub majestatu.

Znane przykłady

Kilka znaczących przykładów architektury neogotyckiej to:

  • Anglia: Pałac Westminsterski, Zamek Highclere, All Souls College na Uniwersytecie Oksfordzkim, Strawberry Hill House
  • Stany Zjednoczone: Rezydencja Lyndhurst (Nowy Jork), Rezydencja Rose Hill (Karolina Południowa), domki letniskowe Carpenter Gothic w Oak Bluffs (Martha’s Vineyard, Massachusetts)

Neogotyk we współczesnym designie

Chociaż architektura neogotycka może nie być tak powszechna jak kiedyś, jej wpływ można nadal dostrzec we współczesnym i nowoczesnym designie. Elementy takie jak łuki ostre, misterne detale i pionowy układ zostały włączone do różnych stylów architektonicznych, od secesji po postmodernizm.

W ostatnich latach pojawiły się trendy wzornicze, takie jak neogotycki styl cottagecore, który wprowadza elementy i estetykę gotycką do nowoczesnych przestrzeni. Niezależnie od tego, czy za pomocą ostrołukowych okien, dekoracyjnych listew ozdobnych czy bogatych, ponurych kolorów, właściciele domów mogą wprowadzić urok architektury neogotyckiej do swoich domów.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Dziedzictwo Kulturowe

Lista światowego dziedzictwa UNESCO powiększyła się o 9 nowych miejsc, reprezentujących bogactwo i różnorodność dziedzictwa kulturowego i naturalnego

by Zuzana
written by Zuzana

Lista światowego dziedzictwa UNESCO rozszerza się o dziewięć nowych miejsc

Starożytny węzeł morski i kompleks sztuki naskalnej dołączają do prestiżowej listy

Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) dodała dziewięć nowych miejsc do swojej prestiżowej Listy Światowego Dziedzictwa, uznając ich wyjątkową uniwersalną wartość dla ludzkości.

Wśród nowych wyróżnionych znalazło się chińskie miasto portowe Quanzhou, znane niegdyś jako „emporium świata” ze względu na kluczową rolę, jaką odegrało w handlu morskim między X a XIV wiekiem n.e. Bogate dziedzictwo Quanzhou odzwierciedla się w jego 22 zabytkach i pomnikach, w tym w wysokiej na Lao Tzu posągu, jednym z pierwszych meczetów w Chinach i buddyjskiej świątyni Kaiyuan.

Kolejnym ważnym dodatkiem jest obszar kulturowy Ḥimā w Arabii Saudyjskiej, w którym znajduje się rozległa kolekcja sztuki naskalnej przedstawiającej rośliny i zwierzęta, a także działalność człowieka. Te inskrypcje, obejmujące 7000 lat, dają wgląd w różnorodne kultury, które przemierzały Półwysep Arabski.

Świątynie, linie kolejowe i przestrzenie miejskie uznane

Indyjska świątynia Kakatiya Rudreshwara (Ramappa), zbudowana w XIII wieku n.e., również została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa. Ta piaskowcowa świątynia słynie z wykwintnych rzeźb i harmonijnej integracji z otaczającą ją przyrodą.

Trans-irańska linia kolejowa, niezwykły wyczyn inżynierii, została uznana za rozległe przełęcze górskie, mosty i tunele. Ta linia kolejowa, zbudowana między 1927 a 1938 rokiem, odzwierciedla ambitne wysiłki modernizacyjne Iranu pod rządami Rezy Szacha Pahlawiego.

Europa jest dobrze reprezentowana na nowej liście wraz z włączeniem Wielkich Miast Uzdrowiskowych Europy, sieci 11 miast w siedmiu krajach. Miasta te, rozwijające się wokół naturalnych źródeł wody mineralnej, uosabiają kulturę uzdrowiskową, która kwitła od początku XVIII wieku do lat 30. XX wieku.

Arcydzieła artystyczne i architektoniczne

Unesco dodało również cztery inne europejskie miejsca do listy. Padwa we Włoszech szczyci się ośmioma kompleksami budynków ozdobionymi freskami z XIV wieku, prezentującymi postępy w reprezentacji przestrzennej. Madrycki Paseo del Prado i Buen Retiro, okazały kompleks miejski, odzwierciedlają wizję przestrzeni miejskiej, która pojawiła się w złotym wieku hiszpańskiego imperium.

Francuska latarnia morska Cordouan, zbudowana około początku XVII wieku, to arcydzieło sygnalizacji morskiej o unikalnych cechach technologicznych i architektonicznych. Na koniec Kolonia Artystów Darmstadt na Mathildenhöhe w Niemczech była centrum nowoczesnej architektury i designu na początku XX wieku.

Zachowanie dziedzictwa kulturowego i naturalnego

Te dziewięć nowych miejsc dołącza do prestiżowej listy 1129 światowych dziedzictw na całym świecie, uznanych za ich wyjątkową wartość kulturową lub naturalną. Oznaczenie UNESCO ma na celu ochronę i zachowanie tych miejsc dla przyszłych pokoleń.

Trwający proces wpisywania

UNESCO nadal ocenia i wpisuje nowe miejsca na Listę Światowego Dziedzictwa. Organizacja niedawno pozbawiła Liverpool w Anglii statusu światowego dziedzictwa z powodu nieodwracalnych szkód spowodowanych rozwojem. Liverpool jest dopiero trzecim miejscem, które utraciło status światowego dziedzictwa, co podkreśla znaczenie ochrony tych dóbr kultury.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Nieskategoryzowane

Duchy Widma w Parku Narodowym Grand Teton: opowieść o ranczach na Dzikim Zachodzie

by Peter
written by Peter

Duchy Widma: Zachowanie historii rancz w Parku Narodowym Grand Teton

Rozkwit rancz

Pośród rozległych artemizji i wznoszących się szczytów Parku Narodowego Grand Teton, leżą pozostałości minionej ery – rancza, które niegdyś kwitły na początku XX wieku. Te podupadłe struktury, takie jak Bar BC Ranch, szepczą opowieści o czasach, gdy dolina Jackson Hole była placem zabaw dla bogatych wschodnich mieszkańców szukających przygód i surowego uroku Dzikiego Zachodu.

Bar BC Ranch: Okno do przeszłości

Kiedyś tętniące życiem centrum towarzyskie, Bar BC Ranch jest teraz nawiedzającym przypomnieniem świetności rancz. Jego chaty z bali i zagroda dla koni stoją w ciszy pod drzewami bawełnianymi, a ich wybite okna ukazują przebłyski zapomnianej przeszłości. Antyczne wanny, rozpadające się kominki i kwiaty polne rosnące na parkiecie przywołują na myśl żywe spotkania, które niegdyś wypełniały te mury.

Ochrona i kontrowersje

Dziś Bar BC Ranch jest jedną z wielu historycznych konstrukcji rozsianych po Parku Narodowym Grand Teton. Podczas gdy niektórzy opowiadają się za usunięciem wszystkich obiektów stworzonych przez człowieka z dziewiczej dziczy, inni argumentują za zachowaniem unikalnej „architektury wernakularnej” tych rancz. Ta debata podkreśla napięcie między ochroną historii a ochroną naturalnej integralności parku.

Mormon Row i Moulton Barn: Kultowe fotografie

Wśród najbardziej znanych pozostałości rancz w Grand Teton jest Mormon Row na Antelope Flats. Jego malownicze stodoły i chaty, zbudowane przez osadników mormońskich pod koniec XIX wieku, zdobiły niezliczone kalendarze i przewodniki. Moulton Barn, z jego zwietrzałym, spiczastym dachem odbijającym się w postrzępionych górach za nim, stał się kultowym symbolem parku.

Lucas-Fabian Ranch: Ukryty klejnot

Równie spektakularne, ale mniej znane, jest Lucas-Fabian Ranch, położone u podnóża Grand Teton. Zbudowane przez nowojorskiego nauczyciela, który został farmerem, chaty rancza pozostają zabite deskami, zachowując spuściznę jego pionierskiego ducha. Plany przekształcenia tego miejsca w centrum artystyczno-rezydencyjne jeszcze się nie zmaterializowały.

White Grass Ranch: Centrum odnowy Zachodu

W południowej części parku White Grass Ranch przyjął nowe zadanie. Zbudowany w 1913 roku, obecnie służy jako obiekt, w którym odwiedzający mogą nauczyć się technik odnawiania klasycznych zachodnich budynków, zapewniając, że architektoniczne dziedzictwo rancz będzie nadal prosperować.

Murie Ranch: Dziedzictwo ochrony

Być może najbardziej inspirującą historią sukcesu w zakresie ochrony w Grand Teton jest Murie Ranch. Niegdyś prymitywny posterunek stał się nieoczekiwanym centrum dowodzenia jednych z najważniejszych kampanii ochrony przyrody w Ameryce. Ekologi Olaus i Mardy Murie zainicjowali utworzenie Alaska National Wildlife Range i zorganizowali kluczowe spotkania, które doprowadziły do uchwalenia ustawy o dziczy z 1964 roku. Obecnie na ranczu odbywają się rekolekcje i konferencje na temat kwestii ochrony środowiska, kontynuując dziedzictwo Muriego w zakresie ochrony przyrody.

Ratowanie opuszczonych rancz

Dyrektor Murie Center, Brooke Williams, uważa, że więcej opuszczonych rancz w parku można uratować. Twierdzi, że te chaty z bali ucieleśniają harmonijną relację między naturą a historią człowieka. Ich zachowanie służy nie tylko jako świadectwo przeszłości, ale także jako przypomnienie o znaczeniu ochrony naszego środowiska w obliczu współczesnych wyzwań.

Wniosek

Nawiedzone rancza Parku Narodowego Grand Teton opowiadają fascynującą historię rancz, historii Zachodu i trwającej walki o zachowanie naszego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego. Przejmując architektoniczne dziedzictwo tych rancz i kontynuując wysiłki na rzecz ochrony zainspirowane przez Muriego, możemy zapewnić, że duch Dzikiego Zachodu będzie żył w XXI wieku i później.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Dziedzictwo architektoniczne

Afganistan: powstanie centrum kultury upamiętniające zniszczone posągi Buddy

by Kim
written by Kim

Planowane afgańskie centrum kultury upamiętni posągi Buddy zniszczone przez talibów

Tło

W marcu 2001 r. talibowie zniszczyli dwa kolosalne posągi Buddy, które stały w afgańskiej Dolinie Bamian przez około 1500 lat. Posągi, uważane za największe tego typu na świecie, były integralną częścią buddyzmu i lokalnej kultury. Ich zniszczenie wywołało ogólnoświatowy sprzeciw.

Kontrowersje wokół odbudowy

Przez ponad dekadę trwały kontrowersje na temat tego, czy odbudować posągi. Niektórzy archeolodzy opowiadali się za ich odbudową, ale karta wenecka UNESCO, która zabrania używania nieoryginalnych materiałów przy monumentalnych rekonstrukcjach, czyniła to mało prawdopodobnym.

Inicjatywa UNESCO dotycząca centrum kultury

W 2003 r. UNESCO ogłosiło Dolinę Bamian miejscem światowego dziedzictwa. Organizacja ogłosiła także konkurs na projekt centrum kultury, które miałoby upamiętnić utratę posągów Buddy. Centrum miało promować międzykulturowe zrozumienie, ochronę dziedzictwa i budowanie pokoju.

Zwycięski projekt

Zwycięski projekt, ogłoszony pod koniec lutego, pochodził z pracowni architektonicznej M2R w Argentynie. Projekt zawiera elementy starożytnych buddyjskich klasztorów i podkreśla tworzenie pustych i negatywnych przestrzeni.

Inspiracja i zasady projektowania

Zespół projektowy czerpał inspirację z różnych źródeł, w tym:

  • Starożytne buddyjskie klasztory wykute w górach
  • Wykute w skałach kościoły w Lalibela w Etiopii
  • Prace baskijskiego rzeźbiarza Eduardo Chillidy
  • Infrastruktura Petry, prehistorycznego jordańskiego miasta wykutego w piaskowcowych klifach

Centrum będzie w większości podziemne, z placem z widokiem na dolinę. Architekci chcieli stworzyć przestrzeń, która będzie zarówno kontemplacyjna, jak i pełna życia, w której „życie, historia i ludzie są protagonistami”.

Symbolika i znaczenie

Puste wnęki pozostawione przez zniszczone posągi Buddy zostały opisane jako „otwarte rany” i symbole przemocy i niestabilności. Centrum kultury ma na celu przekształcenie tych negatywnych przestrzeni w miejsce uzdrowienia, pojednania i nadziei.

Budowa i finansowanie

Architektci współpracują z UNESCO w celu ustalenia harmonogramu budowy, którego celem jest rozpoczęcie budowy w przyszłym roku. Projekt jest prowadzony przez UNESCO i Ministerstwo Informacji i Kultury Afganistanu, przy wsparciu finansowym Korei Południowej.

Znaczenie i wpływ

Centrum Kultury Bamian to znaczące przedsięwzięcie, którego celem jest:

  • Zachowanie pamięci zniszczonych posągów Buddy
  • Promowanie międzykulturowego zrozumienia i ochrony dziedzictwa
  • Wniesienie wkładu w budowanie pokoju i rozwój gospodarczy Afganistanu
  • Zaprezentowanie bogatych architektonicznych i kulturowych tradycji regionu

Oczekuje się, że centrum przyciągnie odwiedzających z całego świata i stanie się symbolem odporności Afganistanu i jego zaangażowania w ochronę dziedzictwa kulturowego.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Architektura

Arizona: Centrum muzyki, sztuk widowiskowych i cudów architektonicznych

by Kim
written by Kim

Arizona: centrum muzyki, sztuk performatywnych i architektonicznych cudów

Teatr Orpheum: historyczna perełka w Phoenix

Teatr Orpheum w Phoenix, niegdyś tętniąca życiem sala widowisk wodewilowych, przeszedł staranną 14-milionową renowację, która zachowała jego architektoniczną świetność. Orpheum, zbudowany w 1929 roku w ekstrawaganckim stylu hiszpańskiego baroku, jest jedynym zachowanym przykładem architektury pałacowej w mieście. Jego historyczne znaczenie przyniosło mu miejsce w Krajowym Rejestrze miejsc o znaczeniu historycznym w 1985 roku.

Architektoniczne dziedzictwo Franka Lloyda Wrighta w Arizonie

Urzekający krajobraz Arizony wywarł głęboki wpływ na renomowanego architekta Franka Lloyda Wrighta. Zainspirowany jej suchymi, pustynnymi równinami, zaprojektował ponad 50 struktur, które harmonizowały z otoczeniem. Około jednej trzeciej z nich zostało zrealizowanych, w tym ikoniczne Grady Gammage Memorial Auditorium na terenie kampusu Uniwersytetu Stanowego Arizony w Tempe.

Grady Gammage Memorial Auditorium: akustyczne arcydzieło

To auditorium, jeden z ostatnich projektów Wrighta, zostało ukończone w 1964 roku. Jego projekt stawiał na pierwszym miejscu akustykę, tworząc optymalne warunki dla występów muzycznych. Architektoniczny kunszt Wrighta jest widoczny w unikatowym kształcie auditorium i zastosowaniu materiałów, które wzmacniają jakość dźwięku.

Taliesin West: zimowa rezydencja Wrighta i akademia architektury

Frank Lloyd Wright szukał schronienia na pustyni Arizony, gdzie założył Taliesin West jako swój zimowy obóz. Ten obiekt służył jako wystawa jego teorii architektonicznych i stał się miejscem narodzin jego szkoły dla architektów. Dziś Taliesin West jest siedzibą Fundacji Franka Lloyda Wrighta, która dba o jego spuściznę i inspiruje przyszłe pokolenia.

Muzyczna i artystyczna scena Arizony

Teatr Orpheum i Grady Gammage Memorial Auditorium to tylko dwa przykłady bogatej sceny muzycznej i artystycznej Arizony. Stan ten jest gospodarzem licznych festiwali, koncertów i produkcji teatralnych przez cały rok, prezentujących różnorodne talenty i gatunki.

Architektoniczne zabytki Arizony

Oprócz prac Franka Lloyda Wrighta, Arizona szczyci się różnorodnymi architektonicznymi zabytkami. Od stylu hiszpańskiego kolonialnego misji San Xavier del Bac do współczesnych projektów Centrum Sztuk Performatywnych Scottsdale, architektura Arizony odzwierciedla jej dziedzictwo kulturowe i nowoczesne aspiracje.

Konserwacja i renowacja w Arizonie

Wysiłki na rzecz zachowania i renowacji architektonicznych skarbów Arizony są ciągłe. Niedawna renowacja Teatru Orpheum jest świadectwem wagi, jaką przywiązuje się do ochrony dziedzictwa kulturowego stanu. Dzięki tym wysiłkom przyszłe pokolenia będą mogły nadal doceniać piękno i historyczne znaczenie zabytków Arizony.

Podsumowanie

Arizona to tętniące życiem centrum muzyki, sztuk performatywnych i architektonicznych cudów. Od zabytkowego Teatru Orpheum po innowacyjne projekty Franka Lloyda Wrighta, stan ten oferuje bogatą mozaikę doświadczeń kulturalnych. Trwające działania konserwatorskie zapewniają, że te zabytki będą nadal inspirować i wzbogacać życie mieszkańców Arizony i turystów.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Nieskategoryzowane

Nowe oblicze zabytkowego Old War Office w Londynie: luksusowy hotel Raffles London at the OWO

by Peter
written by Peter

Historyczny budynek Old War Office w Londynie odrodził się jako luksusowy hotel

Dziedzictwo historii

Stojący dumnie w londyńskiej dzielnicy Whitehall, budynek Old War Office był świadkiem wielu stuleci brytyjskiej historii. Począwszy od jego początków jako rezydencji arcybiskupa Yorku w XIII wieku, aż po przekształcenie go w Pałac Whitehall przez Henryka VIII, miejsce to było centralnym punktem władzy i wpływów.

Po niszczycielskim pożarze w 1698 roku pałac został zastąpiony przez arystokratyczne domy, w tym Winchester House, który ostatecznie stał się brytyjskim ministerstwem wojny. Pod koniec XIX wieku rząd zlecił budowę nowego budynku, aby sprostać rosnącym potrzebom swoich przywódców wojskowych.

Architektoniczna wspaniałość

Zaprojektowany przez architekta Williama Younga, budynek Old War Office został ukończony w 1906 roku i prezentował styl baroku edwardiańskiego. Jego trapezoidalna struktura, pokryta 26 000 ton kamienia portlandzkiego, mieściła ponad 1000 biur połączonych rozległą siecią korytarzy.

Wojenny ośrodek dowodzenia Winstona Churchilla

Old War Office odegrało kluczową rolę w znakomitej karierze Winstona Churchilla. Pełnił funkcję politycznego szefa Royal Navy, ministra wojny i premiera w jego czcigodnych murach. Podczas II wojny światowej budynek stał się centrum dowodzenia Churchilla i innych przywódców wojskowych, w tym T.E. Lawrence’a z Arabii.

Literacka inspiracja

Old War Office ma również znaczenie literackie jako inspiracja dla kultowych powieści o Jamesie Bondzie autorstwa Iana Fleminga. Fleming, były oficer wywiadu marynarki wojennej, wykorzystał swoje doświadczenia w budynku, aby ukształtować postać fikcyjnego tajnego agenta. Kilka filmów o Jamesie Bondzie zostało nakręconych w tym miejscu, w tym thriller Skyfall z 2012 roku.

Nowy rozdział: Raffles London at the OWO

Po ośmiu latach gruntownej renowacji Old War Office ponownie otworzyło swoje podwoje jako luksusowy kompleks hotelowo-mieszkalny o nazwie Raffles London at the OWO. Obiekt oferuje 120 pokoi i apartamentów, 85 rezydencji, dużą salę balową, spa, dziewięć restauracji i trzy bary.

Deweloperzy skrupulatnie zachowali bogatą historię budynku, jednocześnie przekształcając go w nowoczesną oazę. Oryginalne elementy, takie jak bruk, mozaikowe podłogi i dębowe panele, zostały pieczołowicie odrestaurowane. Dyrektor zarządzający hotelu, Philippe Leboeuf, podkreśla, że „nadaje nowe życie budynkowi, który istnieje od 1906 roku”.

Zachowanie dziedzictwa Londynu

Przekształcenie Old War Office w hotel wywołało debatę na temat ochrony zabytkowych budynków. Niektórzy twierdzą, że takie przekształcenia zmniejszają znaczenie tych punktów orientacyjnych. Jednak deweloperzy utrzymują, że prywatne inwestycje są niezbędne, aby zapobiec popadnięciu tych budowli w ruinę.

Projekt ilustruje wyzwania i korzyści związane z adaptacją zabytkowych budynków do nowoczesnych zastosowań. Łącząc stare z nowym, Raffles London at the OWO oferuje wyjątkowe i luksusowe doświadczenie, jednocześnie chroniąc część architektonicznego dziedzictwa Londynu.

Odkrywanie okolicy

Goście hotelu mogą zanurzyć się w tętniącej życiem okolicy Whitehall. Downing Street nr 10, oficjalna rezydencja brytyjskiego premiera, znajduje się tuż obok. W pobliżu znajdują się również sale wojenne Churchilla, w których Churchill i jego gabinet podejmowali kluczowe decyzje podczas II wojny światowej.

Dzielnica Whitehall oferuje bogactwo atrakcji kulturalnych, w tym muzea, teatry i galerie sztuki. Odwiedzający mogą zagłębić się w brytyjską historię w Cabinet War Rooms lub zwiedzić słynną kolekcję obrazów w National Gallery.

Dziedzictwo na przyszłość

Przekształcenie londyńskiego Old War Office w luksusowy hotel jest świadectwem trwałej odporności zabytkowych budynków. Zachowując przeszłość i obejmując przyszłość, Raffles London at the OWO zapewnia, że ten ikoniczny punkt orientacyjny będzie nadal zachwycał kolejne pokolenia.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Inżynieria

Inteligentne cegły: Rewolucja w budownictwie

by Rosa
written by Rosa

Smart Bricks: Rewolucyjne podejście do budownictwa

Budownictwo modułowe z wykorzystaniem inteligentnych cegieł

Kite Bricks, firma budowlana stojąca na czele postępu, wprowadza pionierski modułowy system budowlany nawiązujący do kultowych klocków Lego. Te „inteligentne cegły” zostały zaprojektowane z myślą o zwiększeniu efektywności, zrównoważenia i wszechstronności budownictwa. W przeciwieństwie do standardowych cegieł lub pustaków betonowych inteligentne cegły posiadają wewnętrzną przestrzeń przeznaczoną na izolację i infrastrukturę budowlaną, eliminując potrzebę dodatkowych zabiegów, takich jak malowanie czy tapetowanie. Można je łatwo złożyć za pomocą taśmy przemysłowej i dostosować za pomocą różnych systemów wykończeniowych.

Zalety inteligentnych cegieł

Wydajność energetyczna: Inteligentne cegły zostały wyprodukowane z bloczków z betonu izolacyjnego, zapewniając doskonałą kontrolę energii cieplnej w porównaniu z tradycyjnymi materiałami budowlanymi. Pomaga to regulować temperaturę wewnątrz pomieszczeń, zmniejszając zużycie energii i koszty.

Niższe koszty budowy: Modułowa konstrukcja inteligentnych cegieł usprawnia proces budowy, zmniejszając zapotrzebowanie na pracę i ilość odpadów materiałowych. Przekłada się to na znaczne oszczędności kosztów w porównaniu z konwencjonalnymi metodami budowy.

Większa wszechstronność: Inteligentne cegły oferują niezrównaną wszechstronność. Ich zdejmowane panele umożliwiają łatwy dostęp do infrastruktury budynku, ułatwiając konserwację i remonty. Możliwość dostosowywania wykończeń pozwala architektom i projektantom tworzyć unikalne i atrakcyjne wizualnie struktury.

Instalacja robotyczna i przyszłość budownictwa

Kite Bricks przewiduje przyszłość, w której inteligentne cegły będą instalowane przez roboty, co jeszcze bardziej zwiększy wydajność i skróci czas budowy. Ten zautomatyzowany proces zrewolucjonizowałby branżę budowlaną, umożliwiając szybką i precyzyjną budowę budynków.

Inteligentne cegły: rozwiązanie globalnych wyzwań

Ronnie Zohar, założyciel Kite Bricks, uważa, że inteligentne cegły mogą rozwiązać globalny problem niedoboru niedrogich i zrównoważonych mieszkań. Zapewniając modułowy i opłacalny system budowlany, inteligentne cegły mają na celu uczynienie budownictwa dostępnym zarówno w krajach rozwiniętych, jak i rozwijających się.

Aktualny stan i przyszłe perspektywy

Projekt Smart Brick jest obecnie w fazie prototypowania. Przeprowadzane są kompleksowe testy w celu potwierdzenia deklarowanej wydajności i zapewnienia zgodności z przepisami budowlanymi i normami bezpieczeństwa. Po pełnym rozwoju inteligentne cegły mają potencjał, aby przekształcić sposób, w jaki budujemy, czyniąc budowę szybszą, tańszą i bardziej zrównoważoną.

Korzyści dla architektów i projektantów

Inteligentne cegły oferują liczne korzyści architektom i projektantom:

  • Poszerzone możliwości projektowe: Modułowa natura inteligentnych cegieł umożliwia innowacyjne i złożone projekty budowlane.
  • Poprawiona zrównoważoność: Wydajność energetyczna i konfigurowalne cechy inteligentnych cegieł są zgodne ze zrównoważonymi praktykami budowlanymi.
  • Skrócenie czasu budowy: Szybki i wydajny proces montażu pozwala zaoszczędzić czas i umożliwia szybsze zakończenie projektu.

Wyzwania i szanse

Podobnie jak każda innowacyjna technologia, inteligentne cegły stoją przed wyzwaniami:

  • Początkowy koszt: Produkcja i instalacja inteligentnych cegieł może wymagać wyższej początkowej inwestycji w porównaniu z tradycyjnymi metodami budowy.
  • Akceptacja rynku: Uzyskanie powszechnej akceptacji i przyjęcie nowego systemu budowlanego może zająć trochę czasu.
  • Zgodność z obowiązującymi przepisami: Inteligentne cegły muszą spełniać wszystkie obowiązujące przepisy budowlane i normy bezpieczeństwa, aby zapewnić integralność konstrukcji i dobre samopoczucie mieszkańców.

Pomimo tych wyzwań inteligentne cegły stanowią obiecującą szansę dla branży budowlanej. Ich potencjał do zrewolucjonizowania praktyk budowlanych, obniżenia kosztów i poprawy zrównoważenia sprawia, że są technologią, którą warto obserwować.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts