Gibony Hainańskie: uratowane od śmiertelnych skoków dzięki mostom linowym
Utrata siedlisk i niebezpieczny podział
Gibony hainańskie, najbardziej zagrożone naczelne na świecie, stanęły w obliczu poważnego wyzwania, gdy w 2014 roku osuwisko ziemi złamało ich siedlisko w lesie deszczowym. Żyjące w koronach drzew naczelne były zmuszone do wykonywania niebezpiecznych skoków przez 50-metrową szczelinę, aby dotrzeć do pożywienia.
Proste i innowacyjne rozwiązanie
Naukowcy zajmujący się ochroną przyrody opracowali innowacyjne rozwiązanie: prosty most linowy spinający lukę między częściami drzew. Początkowo gibony wahały się przed skorzystaniem z mostu, ale w ciągu sześciu miesięcy przekonały się do pomysłu.
Nieoczekiwane strategie pokonywania mostu
Naukowcy zaobserwowali, że gibony opracowały nieoczekiwane strategie pokonywania mostu. Zamiast huśtać się pod linami, jak robią to na gałęziach drzew, zaczęły chodzić wzdłuż jednej liny, trzymając się drugiej dla podparcia, techniki, którą naukowcy nazwali „poręczą”.
Czasami gibony wykazywały niezwykłą zręczność, trzymając się lin wszystkimi czterema kończynami jak leniwiec i przechodząc do góry nogami. To świadczy o ich niezwykłej zdolności adaptacyjnej i umiejętności rozwiązywania problemów.
Udokumentowany sukces
Zespół badawczy udokumentował, że osiem gibonów – wszystkie oprócz samców – pokonało most linowy łącznie 52 razy. Ten sukces podkreśla skuteczność mostu linowego jako tymczasowego rozwiązania problemu fragmentacji siedlisk spowodowanej osuwiskiem ziemi.
Utrzymanie łączności
W miarę jak działalność człowieka prowadzi do fragmentacji naturalnych siedlisk, kluczowe znaczenie ma znalezienie rozwiązań w celu utrzymania łączności między fragmentami siedlisk. Mosty koronowe, takie jak ten używany przez gibony hainańskie, oferują obiecujące podejście.
Ochrona poza gibbonami hainańskimi
Sukces mostu linowego dla gibonów hainańskich ma znaczenie dla ochrony innych zwierząt żyjących na drzewach. Obrońcy przyrody pracujący z orangutanami i innymi naczelnymi mogą zwrócić uwagę na sukces gibonów i zbadać możliwość wykorzystania lin do poprawy łączności w obrębie ich siedlisk.
Odbudowa i ekspansja
Populacja gibonów hainańskich, niegdyś licząca około 2000 osobników, spadła do mniej niż dziesięciu z powodu kłusownictwa i utraty siedlisk. Dzięki działaniom ochronnym populacja powoli się odbudowuje.
W 2019 roku para gibonów hainańskich założyła nową jednostkę rodzinną na oddzielnym obszarze lasu deszczowego, co świadczy o odporności i zdolności adaptacyjnej gatunku. Farma i ogród botaniczny Kadoorie zidentyfikowały również pięć grup rodzinnych gibonów hainańskich poza centralnym fragmentem lasu.
Przywracanie naturalnych korytarzy
Obrońcy przyrody podkreślają znaczenie przywracania naturalnych korytarzy leśnych w celu ułatwienia przemieszczania się zwierząt między siedliskami. Obejmuje to sadzenie drzew w celu połączenia pofragmentowanych obszarów i ochronę istniejących korytarzy przed dalszą degradacją.
Nadzieja na przyszłość
Historia gibbona hainańskiego jest świadectwem mocy ochrony przyrody. Dzięki innowacyjnym rozwiązaniom, takim jak mosty linowe i współpraca między naukowcami a lokalnymi strażnikami leśnymi, możemy pomóc zagrożonym gatunkom przetrwać w zmieniającym się świecie.
