Nauka

Dlaczego nie można wykryć kłamcy po samym wyglądzie

Mity na temat niewerbalnych wskazówek

Przez lata ludzie wierzyli, że kłamców można rozpoznać po ich niewerbalnych wskazówkach, takich jak kręcenie się, unikanie kontaktu wzrokowego lub mówienie zbyt głośno. Jednak dziesięciolecia badań naukowych konsekwentnie wykazały, że wskazówki te są niewiarygodnymi wskaźnikami oszustwa.

Psychologowie przeprowadzili liczne badania z udziałem tysięcy uczestników, a wyniki były jasne: ludzie nie są lepsi niż przypadek w wykrywaniu kłamstw opartym wyłącznie na niewerbalnych wskazówkach. Nawet funkcjonariusze policji i inni przeszkoleni obserwatorzy nie radzą sobie lepiej niż przeciętnie.

Problem ze stereotypami

Jednym z powodów, dla których niewerbalne wskazówki nie są wiarygodne, jest to, że ludzie często polegają na stereotypach dotyczących kłamców. Wierzą, że kłamcy zawsze będą się wiercić lub odwracać wzrok, ale po prostu tak nie jest. W rzeczywistości niektórzy kłamcy są bardzo dobrzy w kontrolowaniu swojego języka ciała i sprawiają wrażenie spokojnych i opanowanych.

Innym problemem z niewerbalnymi wskazówkami jest to, że można je łatwo podrobić. Kłamca może świadomie kontrolować swój język ciała, aby wydawać się bardziej wiarygodnym, podczas gdy osoba mówiąca prawdę może wykazywać zdenerwowane lub niespokojne zachowania, które są błędnie interpretowane jako oznaki oszustwa.

Wskazówki werbalne: bardziej obiecujące podejście

Ponieważ niewerbalne wskazówki są zawodne, badacze zwrócili uwagę na wskazówki werbalne w celu wykrywania kłamstw. Wskazówki werbalne obejmują takie rzeczy, jak niespójności w opowieści kłamcy, wymijające odpowiedzi i nadmierne szczegóły.

Badania wykazały, że ludzie lepiej wykrywają kłamstwa na podstawie wskazówek werbalnych niż niewerbalnych. Jedną z technik, która okazała się skuteczna, jest strategiczne ukrywanie dowodów. Pozwalając podejrzanemu mówić swobodnie, śledczy mogą zwiększyć szanse na złapanie go na sprzeczności.

Innym obiecującym podejściem jest testowanie pamięci przestrzennej. Prośba podejrzanych o naszkicowanie sceny związanej z przestępstwem lub alibi może poprawić ich zdolność przypominania sobie i ujawnić niespójności w ich opowieści.

Przesiewowy test analizy behawioralnej: pseudonauka

Pomimo braku dowodów naukowych, wiele organów ścigania nadal stosuje przesiewowy test analizy behawioralnej w celu wykrycia oszustwa. Ta pseudonauka opiera się na niejasnych i sprzecznych kryteriach, takich jak odwrócony wzrok, obfite pocenie się i nadmierne kręcenie się.

Badania wielokrotnie wykazały, że przesiewowy test analizy behawioralnej jest nieskuteczny i może prowadzić do fałszywych pozytywnych wyników i profilowania rasowego. W rzeczywistości przegląd przeprowadzony w 2019 roku przez 50 uniwersyteckich badaczy wykazał, że przesiewowy test analizy behawioralnej jest „zasadniczo błędny” i powinien zostać zarzucony.

Niebezpieczeństwa stereotypów i pseudonauki

Poleganie na stereotypach i pseudonauce w wykrywaniu kłamstw może mieć poważne konsekwencje. Niewinni ludzie mogą zostać niesłusznie oskarżeni i skazani za przestępstwa, podczas gdy osoby winne mogą uniknąć kary.

Sprawa Marty’ego Tankleffa jest tragicznym przykładem tego, jak stereotypy mogą prowadzić do niesprawiedliwości. Tankleff został niesłusznie skazany za morderstwo rodziców na podstawie swojego spokojnego zachowania po popełnieniu przestępstwa. Wiele lat później został uniewinniony, ale dopiero po spędzeniu 17 lat w więzieniu.

Innym przypadkiem, który podkreśla niebezpieczeństwa pseudonauki, jest sprawa Jeffreya Deskovica. Deskovic został niesłusznie skazany za morderstwo na podstawie swojej emocjonalnej reakcji na przestępstwo. Odsiedział prawie 16 lat w więzieniu, zanim został uniewinniony.

Bardziej naukowe podejście do wykrywania kłamstw

Psychologowie i inni badacze pracują nad opracowaniem dokładniejszych i bardziej sprawiedliwych metod wykrywania kłamstw. Metody te koncentrują się na wskazówkach werbalnych, testach pamięci przestrzennej i innych technikach opartych na dowodach.

Porzucając pseudonaukę i przyjmując metody naukowe, możemy poprawić dokładność wykrywania kłamstw i zmniejszyć ryzyko niesłusznych skazań i profilowania rasowego.

Jak wykryć kłamcę: wskazówki dla zdezorientowanych

Chociaż nie ma niezawodnego sposobu, aby wykryć kłamcę, istnieją pewne działania, które możesz podjąć, aby zwiększyć swoje szanse na wykrycie oszustwa:

• Zwróć uwagę na wskazówki werbalne: nasłuchuj niespójności, wymijających odpowiedzi i nadmiernych szczegółów.
• Weź pod uwagę kontekst: weź pod uwagę sytuację i osobowość osoby.
• Bądź świadomy swoich własnych uprzedzeń: unikaj robienia założeń opartych na stereotypach lub przeczuciach.
• Ufaj swoim instynktom: jeśli coś nie wydaje się właściwe, warto to zbadać.

Pamiętaj, że wykrywanie kłamstw to złożone i trudne zadanie. Nie ma nic, co mogłoby zastąpić uważną obserwację, krytyczne myślenie i chęć kwestionowania własnych założeń.