Wielki Wyścig Herbaty 1866
Wyścig
W 1866 roku cztery najszybsze klipery świata wzięły udział w wyścigu o wysoką stawkę, aby jako pierwsze dostarczyć cenny ładunek herbaty z Chin do Londynu. Wyścig, znany jako Wielki Wyścig Herbaty, był jednym z najbardziej ekscytujących wydarzeń w historii handlu z Chinami.
Uczestnikami byli Ariel, Taeping, Fiery Cross i Serica. Ariel pod dowództwem Johna Keay miał niewielką przewagę na starcie, ponieważ zabezpieczył pierwszy ładunek herbaty w Fuzhou. Jednak Fiery Cross dowodzony przez doświadczonego Dicka Robinsona był sprawdzonym zwycięzcą, który zajął pierwsze miejsce w wyścigach herbaty w latach 1861, 1862, 1863 i 1865.
Wyścig rozpoczął się 28 maja 1866 roku, gdy Ariel wypłynął z Fuzhou. Pozostałe statki podążyły wkrótce potem. Klipery płynęły na wschód, aby opłynąć północne wybrzeże Formosy, a następnie obrały kurs na południe. Po drodze napotkali różne wyzwania, w tym tajfuny, burze i sztormy.
Statki
Klipery, które rywalizowały w Wielkim Wyścigu Herbaty, były cudami architektury morskiej. Zostały zaprojektowane pod kątem szybkości i wydajności, ze smukłymi kadłubami, wysokimi masztami i dużą powierzchnią żagli.
Ariel był zupełnie nowym statkiem, zbudowanym w Szkocji w 1866 roku. Miał 225 stóp długości i wyporność 1074 ton. Był uzbrojony w 32 działa i miał 80-osobową załogę.
Taeping był statkiem kompozytowym, zbudowanym w 1863 roku. Był nieco mniejszy od Ariela, miał 212 stóp długości i wyporność 963 ton. Był uzbrojony w 28 dział i miał 70-osobową załogę.
Fiery Cross był statkiem kompozytowym, zbudowanym w 1860 roku. Był najmniejszy z czterech konkurentów, miał 190 stóp długości i wyporność 850 ton. Był uzbrojony w 24 działa i miał 60-osobową załogę.
Serica była drewnianym statkiem, zbudowanym w 1864 roku. Była najlżejsza z czterech jednostek, o wyporności 925 ton. Była uzbrojona w 20 dział i miała 55-osobową załogę.
Kapitanowie
Kapitanowie kliprów, które brały udział w Wielkim Wyścigu Herbaty, należeli do najbardziej wykwalifikowanych i doświadczonych żeglarzy swoich czasów.
John Keay był brytyjskim kapitanem, który słynął z tego, że był śmiałym i agresywnym żeglarzem. Był zdeterminowany, aby wygrać wyścig herbaty i popychał swoją załogę do granic możliwości.
Dick Robinson był szkockim kapitanem, znanym ze swojej zimnej krwi i pewnej ręki. Był mistrzem taktyki i wiedział, jak najlepiej wykorzystać swój statek i załogę.
Donald MacKinnon był szkockim kapitanem, który dowodził Taipingiem. Był doświadczonym nawigatorem i znał Morze Chińskie jak własną kieszeń.
George Innes był brytyjskim kapitanem, który dowodził Sericą. Był surowym dyscyplinarzem i wymagał od swojej załogi najwyższych standardów.
Wyścig
Wielki Wyścig Herbaty był od początku do końca bliskim i ekscytującym konkursem. Cztery statki płynęły równo przez większą część drogi, przy czym każdy statek obejmował prowadzenie w różnych punktach.
Fiery Cross dobrze wykorzystał 14-godzinną przewagę, jaką uzyskał nad Arielem na starcie i dotarł do Anjer, przy wyjściu z Morza Chińskiego, zaledwie 20 dni po wypłynięciu z Fuzhou. Taeping i Ariel stracili dwa dni, a Serica minęła miasto dopiero następnego dnia.
Jednak pogoda na Oceanie Indyjskim i wokół Przylądka Dobrej Nadziei nieco wyrównała szanse; wszystkie cztery statki osiągnęły dobre czasy, Ariel zalogował pojedynczą dzienną trasę 317 mil, a Fiery Cross 328. W momencie, gdy na horyzoncie pojawiła się wyspa Świętej Heleny, Taeping MacKinnona miał niewielką przewagę 24 godzin nad Fiery Cross, a Ariel i Serica byli o jeden dzień dalej w tyle.
Gdy statki zbliżały się do kanału La Manche, wiatr pozostał sprzyjający, wiejąc z południowego wschodu. Klipery ustawiły się w szeregu, a Ariel i Taeping stopniowo wyprzedzały Fiery Cross i Sericę.
6 września 1866 roku Ariel i Taeping przybyły do kanału La Manche w zasięgu wzroku. Płynęły szyją w szyję w górę kanału, a oba statki przez większość dnia rejestrowały 14 węzłów.
O godzinie ósmej rano 6 września obserwatorzy na brzegu zauważyli, że Ariel sygnalizuje swój numer, a mniej niż dziesięć minut później pojawił się Taeping, aby zająć drugie miejsce. Serica była mniej niż dwie godziny za nią, a Fiery Cross miał pecha i upokorzenie 36 godzin straty.
Następstwa
Wielki Wyścig Herbaty 1866 roku był ważnym wydarzeniem w historii handlu z Chinami. Był świadectwem umiejętności i odwagi żeglarzy, którzy w nim rywalizowali, oraz piękna i potęgi kliprów, którymi płynęli.
Wyścig miał również znaczący wpływ na rozwój handlu herbatą. Przybycie pierwszych statków z herbatą do Londynu w każdym sezonie decydowało o cenie herbaty przez resztę roku. Wielki Wyścig Herbaty przyczynił się do zapewnienia, że pierwsze statki przybywające do Londynu były najszybsze i najbardziej wydajne, co przyniosło korzyści zarówno kupcom herbaty, jak i konsumentom.
Wielki Wyścig Herbaty z 1866 roku jest nadal wspominany jako jedno z najbardziej ekscytujących wydarzeń w historii żeglarstwa. Przypomina o czasach, gdy klipery rządziły morzami i o dzielnych ludziach, którzy nimi żeglowali.
