Dawna globalna powódź ujawnia podatność pokrywy lodowej Antarktydy
Zagadka okresu Eem
Między 116 000 a 129 000 lat temu poziom mórz był znacznie wyższy niż obecnie, zalewając obszary przybrzeżne i całe wyspy. Przyczyna tego wzrostu w okresie eemskim była tajemnicą, ale nowe badania sugerują, że wywołał go upadek lądol lodowego Antarktydy Zachodniej.
Grenlandia oczyszczona z zarzutów
Początkowo naukowcy uważali, że za wzrost poziomu mórz w okresie eemskim odpowiadała pokrywa lodowa Grenlandii. Jednak najnowsze dowody geologiczne wskazują, że lód Grenlandii pozostał nienaruszony, oczyszczając ją z winy.
Rola Antarktydy Zachodniej
Lądolód Antarktydy Zachodniej stał się głównym podejrzanym ze względu na swoje ogromne rozmiary i niestabilność. Aby zbadać jego rolę, glacjolodzy przeanalizowali rdzenie osadów pobrane z dna morskiego u wybrzeży pokrywy lodowej. Odkryli, że w okresie eemskim materiał z obszarów prowincji Amundsena i lodowca Szelfowego Pine Island stopniowo zniknął, pozostawiając tylko muł z Półwyspu Antarktycznego.
Upadek pokrywy lodowej
To odkrycie sugeruje, że lód w obszarach Amundsena i lodowca Szelfowego Pine Island przestał płynąć lub stopniał, podczas gdy lodowce na Półwyspie Antarktycznym pozostały. Naukowcy doszli do wniosku, że lądolód Antarktydy Zachodniej uległ załamaniu, tracąc zdolność dostarczania osadów do środowiska morskiego.
Wrażliwość na temperaturę
Upadek **ląd* lodowego Antarktydy Zachodniej** podkreśla jego podatność na zmiany temperatury. Budzi to obawy, ponieważ pokrywa lodowa wykazuje obecnie oznaki napięcia. Należy jednak zauważyć, że okres eemski nie jest dokładnym odpowiednikiem dzisiejszych zmian klimatycznych, ponieważ był spowodowany czynnikami naturalnymi, a nie działalnością człowieka.
Oznaki niestabilności
Pomimo różnic między okresem eemskim a współczesnym klimatem, Antarktyka wykazuje oznaki niestabilności. Lądolód Antarktydy Zachodniej stracił trzy biliony ton lodu od 1992 r., a straty lodu przyspieszyły w ostatnich dziesięcioleciach.
Obawy dotyczące Antarktydy Wschodniej
Nie tylko Zachód, ale także lądolód Antarktydy Wschodniej, uważany od dawna za stabilny, wykazuje oznaki utraty lodu. Glacjolodzy zaobserwowali ścieńczenie i przyspieszenie przepływu lodowców w Zatoce Vincennes i potężnym Lodowcu Tottena. Systemy te zawierają wystarczająco dużo lodu, aby podnieść poziom morza o 30 stóp.
Wpływ na poziom morza
Według NASA topnienie lodu antarktycznego przyczyniło się już do wzrostu globalnego poziomu morza o 0,3 cala od 1992 roku. Gdyby stopił się cały lód Antarktydy, poziom morza wzrósłby o ogromne 190 stóp. Choć może się to wydawać ekstremalne, badania sugerują, że spalenie wszystkich dostępnych paliw kopalnych może potencjalnie stopić całą pokrywę lodową.
Dalsze badania
Naukowcy planują pobrać dodatkowe rdzenie osadów u wybrzeży Antarktydy, aby uzyskać więcej informacji na temat okresu eemskiego. Ich odkrycia pomogą nam lepiej zrozumieć podatność pokryw lodowych Antarktyki na zmiany klimatyczne i ich potencjalne konsekwencje dla wzrostu poziomu morza.
