Przełomowe odkrycie: wskrzeszenie nicieni sprzed 40 000 lat z wiecznej zmarzliny

by Rosa 30 kwietnia, 2021

written by Rosa 30 kwietnia, 2021

Starożytne nicienie wskrzeszone z rosyjskiej wiecznej zmarzliny

Przełomowe odkrycie

Naukowcy dokonali przełomowego odkrycia w syberyjskiej wiecznej zmarzlinie: wskrzeszenia dwóch starożytnych nicieni, które były zamrożone przez około 40 000 lat. Ten niezwykły wyczyn pobił poprzedni rekord najdłuższego czasu, jaki zwierzę przeżyło po krioprezerwacji.

Odkrycia dokonał zespół rosyjskich naukowców we współpracy z Uniwersytetem Princeton. Naukowcy przeanalizowali ponad 300 próbek gleby pobranych z wiecznej zmarzliny Arktyki i znaleźli dwa żywotne okazy nicieni. Jedna próbka pochodziła z nory wiewiórki sprzed 32 000 lat, a druga z osadu polodowcowego w pobliżu rzeki Alazeja sprzed 41 700 lat.

Rozmrażanie i ożywienie

Nicienie były początkowo przechowywane w temperaturze -20 stopni Celsjusza. Później rozmrożono je w szalce Petriego wraz z hodowlą wzbogacającą, aby pobudzić ich wzrost. Po kilku tygodniach w tym nowym środowisku nicienie zaskakująco zaczęły się poruszać i jeść.

Mechanizmy adaptacyjne

Naukowcy uważają, że nicienie posiadają unikalne mechanizmy adaptacyjne, które pozwoliły im przetrwać krioprezerwację przez tak długi okres. Mechanizmy te mogą mieć istotne znaczenie dla takich dziedzin, jak kriomedycyna, kriobiologia i astrobiologia.

Obawy dotyczące zanieczyszczenia

Niektórzy sceptycy wyrazili obawy dotyczące możliwości zanieczyszczenia współczesnymi organizmami. Jednak naukowcy przestrzegali ścisłych procedur, aby zapewnić sterylność, i twierdzą, że głębokość, na której nicienie zostały zakopane (30 metrów i 4,5 metra pod powierzchnią), czyni zanieczyszczenie mało prawdopodobnym.

Znaczenie dla kriobiologii

Ożywienie wielokomórkowych organizmów stanowi ważny kamień milowy w kriobiologii. Demonstruje potencjał długoterminowej krioprezerwacji żywych istot. Odkrycie to może doprowadzić do postępów w ochronie zagrożonych gatunków, a nawet do wskrzeszania wymarłych zwierząt.

Implikacje ewolucyjne

Starożytne nicienie oferują wyjątkową okazję do zbadania ewolucji ich gatunku na przestrzeni dziesiątków tysięcy lat. Naukowcy są ciekawi porównania materiału genetycznego starożytnych nicieni z ich współczesnymi odpowiednikami, aby zidentyfikować wszelkie istotne rozbieżności ewolucyjne.

Przyszłe badania

Chociaż twierdzenia o wskrzeszeniu starożytnych nicieni są obiecujące, konieczne są dalsze testy, aby definitywnie ocenić wiek robaków i zweryfikować wyniki. Naukowcy planują dodatkowe eksperymenty, aby potwierdzić autentyczność nicieni i zbadać ich potencjalne implikacje dla kriobiologii i ewolucji.

Marzenia o odrodzeniu plejstocenu

Odkrycie tych starożytnych nicieni rozbudziło marzenia o odrodzeniu plejstocenu. Chociaż wskrzeszenie wymarłych zwierząt, takich jak mamut włochaty, może być jeszcze odległą możliwością, powrót tych starożytnych nicieni daje przedsmak potencjału przywrócenia do życia dawno utraconych stworzeń.

Rosa

Rosa jest wybitną inżynierką oprogramowania, której pasja do nauki i technologii rozwinęła się już w dzieciństwie. Wychowana w domu, gdzie ciekawość naukowa była wspierana, Rosa była głęboko zainspirowana przez swojego ojca, oddanego profesora fizyki. Po długich dniach spędzonych na uniwersytecie, ojciec wracał do domu i wprowadzał Rosę w świat naukowych odkryć, prowadząc ją przez różne eksperymenty i rozwijając jej głęboką miłość do zawiłości świata fizycznego. Już od młodego wieku Rosa była zafascynowana nieskończonymi możliwościami, jakie oferuje nauka. Spędzała niezliczone godziny na przeprowadzaniu eksperymentów i zgłębianiu podstawowych zasad fizyki. To wczesne zetknięcie się z badaniami naukowymi nie tylko doskonaliło jej umiejętności analityczne, ale także zaszczepiło w niej nieustanną ciekawość i pasję do rozwiązywania problemów. Akademicka ścieżka Rosy doprowadziła ją do podjęcia studiów na kierunku informatyki, gdzie wyróżniała się w nauce, napędzana tym samym entuzjazmem, który towarzyszył jej dziecięcym eksperymentom. Ukończyła studia z wyróżnieniem, zdobywając tytuł licencjata na prestiżowej uczelni. Jej osiągnięcia akademickie zostały nagrodzone licznymi wyróżnieniami i stypendiami, co odzwierciedla jej zaangażowanie i wyjątkowy talent w tej dziedzinie. W swojej karierze zawodowej Rosa wnosiła znaczący wkład w branżę technologiczną. Pracowała dla kilku wiodących firm technologicznych, gdzie odegrała kluczową rolę w opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań programowych, które miały istotny wpływ na różne sektory. Jej specjalizacją jest projektowanie i wdrażanie skomplikowanych algorytmów, optymalizacja wydajności systemów oraz zapewnianie niezawodności i skalowalności aplikacji programowych. Poza swoimi umiejętnościami technicznymi, Rosa jest silną orędowniczką kobiet w STEM (nauka, technologia, inżynieria i matematyka). Aktywnie uczestniczy w programach mentorskim, wspierając młode kobiety, które aspirują do kariery w technologii. Rosa wierzy w siłę edukacji i znaczenie równości szans dla wszystkich, dlatego poświęca swój czas na wystąpienia na konferencjach i warsztatach, aby inspirować kolejne pokolenie inżynierek. W życiu prywatnym Rosa nadal pielęgnuje swoje naukowe korzenie. Lubi spędzać wolny czas na eksperymentowaniu z nowymi technologiami, czytaniu czasopism naukowych i dyskusjach na temat przyszłości technologii. Jej droga od ciekawskiego dziecka, które przeprowadzało eksperymenty, do odnoszącej sukcesy inżynierki oprogramowania, jest świadectwem siły wczesnej fascynacji nauką oraz trwałego wpływu wspierającego i intelektualnie stymulującego środowiska.