Ratujemy kwiat trupi: wspólny wysiłek ogrodów botanicznych

by Rosa 16 sierpnia, 2021

written by Rosa 16 sierpnia, 2021

Ratowanie kwiatu trupa: wspólny wysiłek

Różnorodność genetyczna: klucz do przetrwania

Kwiat trupa, Amorphophallus titanium, to rzadka i niezwykła roślina, która zachwyca świat swoim niezwykłym wyglądem i rzadkim cyklem kwitnienia. Jednak jego różnorodność genetyczna jest niewielka, co stanowi poważne zagrożenie dla jego przetrwania. Zapłodnienie krzyżowe, które zachodzi, gdy blisko spokrewnione osobniki łączą się, może prowadzić do powstania niezdolnych do życia nasion i spadku ogólnego stanu zdrowia rośliny.

Inspirowana księgą stadnin ochrona

Aby rozwiązać ten problem, ogrodnicy przyjęli metodę inspirowaną „księgami stadnin”, które są mapami genetycznymi tradycyjnie stosowanymi w hodowli zwierząt i ogrodach zoologicznych w celu zapobiegania zapłodnieniu krzyżowemu. Księga stadnin dla kwiatów trupich śledzi skład genetyczny poszczególnych roślin, dzięki czemu naukowcy mogą identyfikować najlepsze pary do zapylenia krzyżowego.

Rola ogrodów botanicznych

Ogrody botaniczne odgrywają kluczową rolę w ochronie zagrożonych gatunków roślin, w tym kwiatu trupa. W 2019 roku Ogród Botaniczny w Chicago rozpoczął projekt „Narzędzia i zasoby dla zagrożonych i wyjątkowych gatunków roślin” (TREES), aby stworzyć bazę danych podobną do księgi stadnin dla sześciu rzadkich gatunków roślin, w tym kwiatu trupa.

Nasiona recalcitrant: wyjątkowe wyzwanie

Wiele roślin w projekcie TREES, w tym kwiat trupa, ma nasiona recalcitrant. Nasiona te nie wytrzymują metod zamrażania lub suszenia stosowanych w tradycyjnych bankach nasion i wymagają szczególnych warunków do przetrwania. W naturze zwierzęta często zjadają i rozsiewają nasiona recalcitrant.

Rozmnażanie bezpłciowe a płciowe

Kwiaty trupie mogą rozmnażać się zarówno bezpłciowo, jak i płciowo. Rozmnażanie bezpłciowe wytwarza wiele genetycznie identycznych roślin, podczas gdy rozmnażanie płciowe polega na połączeniu pyłku i komórek jajowych w celu wytworzenia genetycznie zróżnicowanego potomstwa.

Sztuczne zapylanie i zapylenie krzyżowe

Ponieważ kwiaty trupie kwitną tylko przez krótki okres czasu, botanicy muszą sztucznie je zapylać, aby wyprodukować więcej potomstwa i zmienność genetyczną. Zbierają również pyłek z kwitnących roślin, aby dzielić się nim z innymi ogrodami botanicznymi w celu zapylenia krzyżowego.

Historia sukcesu Longwood Botanical Gardens

W 2020 roku kwiat trupa o imieniu „Sprout” w ogrodzie Longwood Botanical Gardens w Pensylwanii zakwitł po raz drugi. Pyłek z Ogrody Botanicznego w Chicago został użyty do sztucznego zapylenia Sprout, co zaowocowało wytworzeniem żywotnych nasion.

Współpraca to podstawa

Współpraca między ogrodami botanicznymi jest niezbędna dla ochrony krytycznie zagrożonych gatunków roślin. Naukowcy z Ogrody Botanicznego w Chicago podkreślają znaczenie współpracy w ratowaniu tych gatunków, ponieważ pojedyncze ogrody nie są w stanie wykonać tego zadania samodzielnie.

Cele długoterminowe

Projekt TREES ma na celu nie tylko uratowanie rzadkich gatunków, takich jak kwiat trupa, ale także opracowanie zasad, które można zastosować do ochrony innych zagrożonych gatunków roślin w przyszłości.

Rosa

Rosa jest wybitną inżynierką oprogramowania, której pasja do nauki i technologii rozwinęła się już w dzieciństwie. Wychowana w domu, gdzie ciekawość naukowa była wspierana, Rosa była głęboko zainspirowana przez swojego ojca, oddanego profesora fizyki. Po długich dniach spędzonych na uniwersytecie, ojciec wracał do domu i wprowadzał Rosę w świat naukowych odkryć, prowadząc ją przez różne eksperymenty i rozwijając jej głęboką miłość do zawiłości świata fizycznego. Już od młodego wieku Rosa była zafascynowana nieskończonymi możliwościami, jakie oferuje nauka. Spędzała niezliczone godziny na przeprowadzaniu eksperymentów i zgłębianiu podstawowych zasad fizyki. To wczesne zetknięcie się z badaniami naukowymi nie tylko doskonaliło jej umiejętności analityczne, ale także zaszczepiło w niej nieustanną ciekawość i pasję do rozwiązywania problemów. Akademicka ścieżka Rosy doprowadziła ją do podjęcia studiów na kierunku informatyki, gdzie wyróżniała się w nauce, napędzana tym samym entuzjazmem, który towarzyszył jej dziecięcym eksperymentom. Ukończyła studia z wyróżnieniem, zdobywając tytuł licencjata na prestiżowej uczelni. Jej osiągnięcia akademickie zostały nagrodzone licznymi wyróżnieniami i stypendiami, co odzwierciedla jej zaangażowanie i wyjątkowy talent w tej dziedzinie. W swojej karierze zawodowej Rosa wnosiła znaczący wkład w branżę technologiczną. Pracowała dla kilku wiodących firm technologicznych, gdzie odegrała kluczową rolę w opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań programowych, które miały istotny wpływ na różne sektory. Jej specjalizacją jest projektowanie i wdrażanie skomplikowanych algorytmów, optymalizacja wydajności systemów oraz zapewnianie niezawodności i skalowalności aplikacji programowych. Poza swoimi umiejętnościami technicznymi, Rosa jest silną orędowniczką kobiet w STEM (nauka, technologia, inżynieria i matematyka). Aktywnie uczestniczy w programach mentorskim, wspierając młode kobiety, które aspirują do kariery w technologii. Rosa wierzy w siłę edukacji i znaczenie równości szans dla wszystkich, dlatego poświęca swój czas na wystąpienia na konferencjach i warsztatach, aby inspirować kolejne pokolenie inżynierek. W życiu prywatnym Rosa nadal pielęgnuje swoje naukowe korzenie. Lubi spędzać wolny czas na eksperymentowaniu z nowymi technologiami, czytaniu czasopism naukowych i dyskusjach na temat przyszłości technologii. Jej droga od ciekawskiego dziecka, które przeprowadzało eksperymenty, do odnoszącej sukcesy inżynierki oprogramowania, jest świadectwem siły wczesnej fascynacji nauką oraz trwałego wpływu wspierającego i intelektualnie stymulującego środowiska.