Odkrycia w Sakkarze odsłaniają starożytne egipskie mumifikacje

by Rosa 24 maja, 2020

written by Rosa 24 maja, 2020

Egipska mumifikacja odsłonięta: odkrycia z Sakkary

Wykopaliska pracowni mumifikacyjnej

W 2016 roku archeolodzy powrócili do stanowiska w nekropolii Sakkara w Egipcie, które zostało po raz pierwszy odkryte pod koniec XIX wieku. Ich ponowne badania przyniosły ważne odkrycie: pracownię mumifikacyjną połączoną z wielokomorowym szybem grobowym, oba wypełnione relikwiami, które dostarczają cennych informacji na temat starożytnych egipskich praktyk grzebalnych.

Pracownia, prostokątna budowla zbudowana z cegieł i bloków wapiennych, zawierała dwa duże baseny połączone rampą. Archeolodzy uważają, że baseny te służyły do przechowywania natronu, rodzaju soli używanej do wysuszania zwłok, oraz bandaży lnianych. Podziemna komora odsłoniła zbiór ceramiki wytrawionej nazwami substancji używanych w procesie mumifikacji.

Proces mumifikacji

Zakonserwowanie ciała na życie pozagrobowe było złożonym przedsięwzięciem, które obejmowało usunięcie organów zmarłego, wysuszenie ciała i owinięcie go bandażami. Proces obejmował również zastosowanie różnych maści, olejków, przypraw i innych substancji. Mumifikacja była droga i zarezerwowana głównie dla rodzin królewskich, szlachty i ważnych urzędników.

Hierarchie w praktykach pogrzebowych

Odkrycie w Sakkarze ujawnia, że istniały wyraźne hierarchie wśród uprzywilejowanych klas, które mogły sobie pozwolić na mumifikację. W centrum pracowni archeolodzy odkryli duży szyb prowadzący do kompleksu komór grobowych wyłożonych dwoma korytarzami. Wewnątrz tych komór znajdowało się kilka mumii, sarkofagów i drewnianych trumien.

Chociaż kompleks grobowy był wspólny, istniały wyraźne różnice klasowe między zmarłymi. Niektórzy mieli prywatne komnaty, podczas gdy inni dzielili swoje miejsce wiecznego spoczynku. Odkrycie ozdobnej maski mumii ze złoconego srebra wysadzanego klejnotami na szczycie zniszczonej trumny podkreśla status niektórych osób.

Tożsamość właściciela maski mumii

Ozdoby na drewnianej trumnie, w której znaleziono maskę, wskazują, że zmarły był „drugim kapłanem” Mut, bogini matki, a także kapłanem Niut-Shaes, wężowej formy Mut. Odkrycie to dostarcza cennych informacji o tożsamości właściciela maski i wierzeniach religijnych starożytnych Egipcjan.

Znaczenie odkryć

Odkrycia w Sakkarze dostarczają bogactwa informacji na temat starożytnych egipskich praktyk pogrzebowych i stratyfikacji społecznej. Rzucają światło na złożony proces mumifikacji, znaczenie konserwowania ciał na życie pozagrobowe oraz różnice między różnymi klasami społecznymi, nawet w obliczu śmierci.

Trwające badania i wystawa

Archeolodzy nadal prowadzą wykopaliska na tym stanowisku, odkrywając kolejne jego starożytne sekrety. Wiele z nowo odkrytych artefaktów zostanie wystawionych w Wielkim Muzeum Egipskim, którego otwarcie zaplanowano na późniejszy okres tego roku. Odkrycia te dostarczą dalszych informacji na temat fascynującego świata starożytnego Egiptu i jego trwałego dziedzictwa.

Rosa

Rosa jest wybitną inżynierką oprogramowania, której pasja do nauki i technologii rozwinęła się już w dzieciństwie. Wychowana w domu, gdzie ciekawość naukowa była wspierana, Rosa była głęboko zainspirowana przez swojego ojca, oddanego profesora fizyki. Po długich dniach spędzonych na uniwersytecie, ojciec wracał do domu i wprowadzał Rosę w świat naukowych odkryć, prowadząc ją przez różne eksperymenty i rozwijając jej głęboką miłość do zawiłości świata fizycznego. Już od młodego wieku Rosa była zafascynowana nieskończonymi możliwościami, jakie oferuje nauka. Spędzała niezliczone godziny na przeprowadzaniu eksperymentów i zgłębianiu podstawowych zasad fizyki. To wczesne zetknięcie się z badaniami naukowymi nie tylko doskonaliło jej umiejętności analityczne, ale także zaszczepiło w niej nieustanną ciekawość i pasję do rozwiązywania problemów. Akademicka ścieżka Rosy doprowadziła ją do podjęcia studiów na kierunku informatyki, gdzie wyróżniała się w nauce, napędzana tym samym entuzjazmem, który towarzyszył jej dziecięcym eksperymentom. Ukończyła studia z wyróżnieniem, zdobywając tytuł licencjata na prestiżowej uczelni. Jej osiągnięcia akademickie zostały nagrodzone licznymi wyróżnieniami i stypendiami, co odzwierciedla jej zaangażowanie i wyjątkowy talent w tej dziedzinie. W swojej karierze zawodowej Rosa wnosiła znaczący wkład w branżę technologiczną. Pracowała dla kilku wiodących firm technologicznych, gdzie odegrała kluczową rolę w opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań programowych, które miały istotny wpływ na różne sektory. Jej specjalizacją jest projektowanie i wdrażanie skomplikowanych algorytmów, optymalizacja wydajności systemów oraz zapewnianie niezawodności i skalowalności aplikacji programowych. Poza swoimi umiejętnościami technicznymi, Rosa jest silną orędowniczką kobiet w STEM (nauka, technologia, inżynieria i matematyka). Aktywnie uczestniczy w programach mentorskim, wspierając młode kobiety, które aspirują do kariery w technologii. Rosa wierzy w siłę edukacji i znaczenie równości szans dla wszystkich, dlatego poświęca swój czas na wystąpienia na konferencjach i warsztatach, aby inspirować kolejne pokolenie inżynierek. W życiu prywatnym Rosa nadal pielęgnuje swoje naukowe korzenie. Lubi spędzać wolny czas na eksperymentowaniu z nowymi technologiami, czytaniu czasopism naukowych i dyskusjach na temat przyszłości technologii. Jej droga od ciekawskiego dziecka, które przeprowadzało eksperymenty, do odnoszącej sukcesy inżynierki oprogramowania, jest świadectwem siły wczesnej fascynacji nauką oraz trwałego wpływu wspierającego i intelektualnie stymulującego środowiska.