Dystans społeczny u mrówek: klucz do zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób

by Rosa 15 grudnia, 2020

written by Rosa 15 grudnia, 2020

Mrówki: dystans społeczny w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób

Higiena gniazda i dystans społeczny

Mrówki to wysoce społeczne stworzenia, które żyją w dużych koloniach. Komunikują się i współpracują, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie swojej kolonii. Jednak bliski kontakt sprawia, że są również podatne na choroby zakaźne.

Aby temu przeciwdziałać, mrówki wykształciły mechanizmy higieniczne, takie jak usuwanie śmieci i martwych członków kolonii z gniazd. Ostatnie badania wykazały również, że mrówki mogą dostosowywać swoje zachowania społeczne, aby zminimalizować rozprzestrzenianie się infekcji.

Śledzenie zachowań mrówek

Naukowcy opracowali zautomatyzowane systemy śledzenia, aby szczegółowo badać zachowania mrówek. Przypinając mrówkom maleńkie kody kreskowe, badacze mogą monitorować ich ruchy w kolonii przez dłuższy czas.

Ta technologia pozwoliła naukowcom obserwować, w jaki sposób mrówki reagują na obecność patogenów.

Zmiany behawioralne w odpowiedzi na chorobę

Kiedy niektóre mrówki w kolonii są narażone na patogeny, spędzają mniej czasu w gnieździe. Zmniejsza to ich kontakt z królową i innymi podatnymi członkami kolonii.

Co ciekawe, nawet mrówki, które nie były narażone na patogeny, również zwiększają czas spędzany poza gniazdem. Sugeruje to, że mrówki mogą wykrywać obecność choroby w swojej kolonii dzięki swojemu wyostrzonemu węchowi.

Ochrona królowej i młodych

Królowa i młode mrówki są kluczowe dla przetrwania kolonii. Aby chronić je przed chorobami, pielęgniarki wewnątrz gniazda przenoszą młode dalej do środka i spędzają więcej czasu na ich osłanianiu. Tworzy to fizyczną barierę między młodymi a potencjalnie skażonymi żerującymi.

Immunizacja i narażenie na niskie dawki

Chociaż środki dystansu społecznego u mrówek zmniejszają ryzyko infekcji, nie eliminują go całkowicie. Niektóre mrówki mogą nadal mieć kontakt z patogenami i zostać zainfekowane.

Jednak naukowcy odkryli, że mrówki, które otrzymują niskie dawki patogenów, mogą rozwinąć pewną ochronę przed przyszłą ekspozycją. Jest to podobne do immunizacji lub szczepienia u ludzi.

Implikacje dla innych zwierząt społecznych

Wyniki tego badania mają znaczenie nie tylko dla mrówek, ale także dla innych zwierząt społecznych. Nasuwa się pytanie, czy inne gatunki również mogą reorganizować swoje sieci społeczne, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się chorób.

Przyszłe badania

Przyszłe badania będą badać, w jaki sposób patogeny wywołują zmiany społeczne w dzikich koloniach mrówek. Naukowcy planują również zbadać, czy mrówki wykorzystują swoje sieci społeczne do przekazywania sobie nawzajem korzystnych drobnoustrojów.

Wniosek

Mrówki wykazują niezwykłe zachowania społeczne w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób. Praktykują dystans społeczny, chronią królową i młode, a nawet mogą rozwinąć odporność dzięki narażeniu na niskie dawki patogenów. Te odkrycia dostarczają cennych informacji na temat złożonej dynamiki społecznej mrówek i ich zdolności do adaptacji do wyzwań środowiskowych.

Rosa

Rosa jest wybitną inżynierką oprogramowania, której pasja do nauki i technologii rozwinęła się już w dzieciństwie. Wychowana w domu, gdzie ciekawość naukowa była wspierana, Rosa była głęboko zainspirowana przez swojego ojca, oddanego profesora fizyki. Po długich dniach spędzonych na uniwersytecie, ojciec wracał do domu i wprowadzał Rosę w świat naukowych odkryć, prowadząc ją przez różne eksperymenty i rozwijając jej głęboką miłość do zawiłości świata fizycznego. Już od młodego wieku Rosa była zafascynowana nieskończonymi możliwościami, jakie oferuje nauka. Spędzała niezliczone godziny na przeprowadzaniu eksperymentów i zgłębianiu podstawowych zasad fizyki. To wczesne zetknięcie się z badaniami naukowymi nie tylko doskonaliło jej umiejętności analityczne, ale także zaszczepiło w niej nieustanną ciekawość i pasję do rozwiązywania problemów. Akademicka ścieżka Rosy doprowadziła ją do podjęcia studiów na kierunku informatyki, gdzie wyróżniała się w nauce, napędzana tym samym entuzjazmem, który towarzyszył jej dziecięcym eksperymentom. Ukończyła studia z wyróżnieniem, zdobywając tytuł licencjata na prestiżowej uczelni. Jej osiągnięcia akademickie zostały nagrodzone licznymi wyróżnieniami i stypendiami, co odzwierciedla jej zaangażowanie i wyjątkowy talent w tej dziedzinie. W swojej karierze zawodowej Rosa wnosiła znaczący wkład w branżę technologiczną. Pracowała dla kilku wiodących firm technologicznych, gdzie odegrała kluczową rolę w opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań programowych, które miały istotny wpływ na różne sektory. Jej specjalizacją jest projektowanie i wdrażanie skomplikowanych algorytmów, optymalizacja wydajności systemów oraz zapewnianie niezawodności i skalowalności aplikacji programowych. Poza swoimi umiejętnościami technicznymi, Rosa jest silną orędowniczką kobiet w STEM (nauka, technologia, inżynieria i matematyka). Aktywnie uczestniczy w programach mentorskim, wspierając młode kobiety, które aspirują do kariery w technologii. Rosa wierzy w siłę edukacji i znaczenie równości szans dla wszystkich, dlatego poświęca swój czas na wystąpienia na konferencjach i warsztatach, aby inspirować kolejne pokolenie inżynierek. W życiu prywatnym Rosa nadal pielęgnuje swoje naukowe korzenie. Lubi spędzać wolny czas na eksperymentowaniu z nowymi technologiami, czytaniu czasopism naukowych i dyskusjach na temat przyszłości technologii. Jej droga od ciekawskiego dziecka, które przeprowadzało eksperymenty, do odnoszącej sukcesy inżynierki oprogramowania, jest świadectwem siły wczesnej fascynacji nauką oraz trwałego wpływu wspierającego i intelektualnie stymulującego środowiska.