Oszustwo matrymonialne: jak kobiety obwiniano za zerwane zaręczyny
Prawo o naruszeniu obietnicy
Na początku XX wieku ustawa zwana „naruszeniem obietnicy” pozwalała ludziom pozywać swoich byłych narzeczonych, jeśli zerwali zaręczyny. Ustawa ta opierała się na założeniu, że zaręczyny były wiążącą umową i że zerwanie jej bez zgody drugiej osoby było bezprawiem.
Oszustwo matrymonialne
W miarę jak sensacyjne historie o kobietach pozywających mężczyzn za naruszenie obietnicy trafiały na pierwsze strony gazet, opinia publiczna stawała się coraz bardziej przekonana, że bezwzględne kobiety wykorzystują prawo do szantażowania bogatych mężczyzn. Kobiety te były określane jako „kopaczki złota”, „intrygantki” i „awanturnice”. Media odegrały główną rolę w podsycaniu tej paranoi, przedstawiając kobiety jako manipulatorki, a mężczyzn jako łatwowierne ofiary.
Zmieniająca się rola kobiet
W tamtym czasie małżeństwo było postrzegane jako sposób na uzyskanie przez kobiety bezpieczeństwa finansowego i statusu społecznego. Jednak w miarę jak role kobiet zaczęły się zmieniać i zyskały więcej możliwości edukacji i zatrudnienia, pomysł, że zerwane zaręczyny mogą zrujnować życie kobiety, stał się mniej wiarygodny.
Zniesienie prawa o oszustwie matrymonialnym
W latach trzydziestych XX wieku coraz więcej osób zaczęło kwestionować uczciwość przepisów dotyczących naruszenia obietnicy. Krytycy argumentowali, że były one przestarzałe i dyskryminowały kobiety, zakładając, że nie są one w stanie zadbać o siebie. W 1935 roku młoda ustawodawczyni stanowa Roberta West Nicholson przedstawiła projekt ustawy o zniesieniu tego prawa w Indianie. Inne stany szybko poszły w jej ślady i do 1945 roku 16 stanów zniosło prawo o naruszeniu obietnicy.
Dziedzictwo oszustwa matrymonialnego
Protest przeciwko oszustwu matrymonialnemu nie dotyczył tylko ochrony mężczyzn przed szantażem. Chodziło także o zmianę stosunku do kobiet i małżeństwa. Zniesienie prawa odzwierciedlało rosnące uznanie, że kobiety są zdolne do dokonywania własnych wyborów i nie potrzebują prawa, które by je chroniło.
Wpływ mediów
Media odegrały znaczącą rolę zarówno w podsycaniu, jak i kończeniu oszustwa matrymonialnego. Sensacyjne historie o kobietach pozywających mężczyzn za złamanie obietnicy stworzyły klimat strachu i nieufności. Jednak w miarę jak opinia publiczna zaczęła się zmieniać, media odegrały również rolę w podnoszeniu świadomości na temat niesprawiedliwości prawa i opowiadaniu się za jego zniesieniem.
Zmienny charakter małżeństwa
Oszustwo matrymonialne rzuciło również światło na zmieniający się charakter małżeństwa. Na początku XX wieku małżeństwo było postrzegane jako sposób na uzyskanie przez kobiety bezpieczeństwa finansowego i statusu społecznego. Jednak w miarę jak role kobiet zaczęły się zmieniać, małżeństwo stało się mniej związane z koniecznością ekonomiczną, a bardziej z towarzyskością i miłością. Ta zmiana postaw przyczyniła się do upadku prawa o naruszeniu obietnicy, ponieważ stało się mniej do przyjęcia pozywanie kogoś za zerwanie zaręczyn, które nie opierały się na względach finansowych.
Roberta West Nicholson: obrończyni praw kobiet
Roberta West Nicholson była pionierką w walce ze zniesieniem oszustwa matrymonialnego. Przedstawiła pierwszy projekt ustawy o zniesieniu prawa w Indianie w 1935 roku, a jej wysiłki pomogły utorować drogę do ostatecznego zniesienia prawa w większości stanów. Dziedzictwo Nicholson jako obrończyni praw kobiet nadal inspiruje aktywistów.
