Liliowiec pomarańczowy (Lilium bulbiferum): kompleksowy przewodnik uprawy i pielęgnacji
Opis botaniczny
Liliowiec pomarańczowy, znany również jako lilia ognista, to bylina należąca do rodziny liliowatych. Ta roślina geofityczna, pochodząca z Europy, szczyci się efektownymi, trąbkowatymi kwiatami w żywym odcieniu pomarańczy. Jej liście są proste i szerokie, podtrzymujące samodzielną formę wzrostu. Najbardziej charakterystyczną cechą tego gatunku jest wytwarzanie cebul powietrznych na łodygach.
Wymagania uprawowe
Światło:
Liliowce pomarańczowe najlepiej rosną w rozproszonym słońcu lub lekkim, letnim cieniu. Aby uzyskać optymalny wzrost, posadź cebulki wzdłuż słonecznego skraju leśnego ogrodu, umieszczając ich korzenie w cieniu, a główki na słońcu.
Gleba:
Te dostosowujące się rośliny preferują dobrze przepuszczalną, gliniastą glebę bogatą w próchnicę. Mogą jednak tolerować również zwykłą glebę ogrodową i przystosować się do gleb piaszczystych, gliniastych lub wapiennych.
Woda:
Liliowce pomarańczowe mają umiarkowane zapotrzebowanie na podlewanie. Podlewaj dokładnie około jednego cala na tydzień w okresie wzrostu, ale tylko wtedy, gdy gleba jest sucha w dotyku. Unikaj nadmiernego podlewania, ponieważ mokra gleba może powodować gnicie cebul lilii. Nadmiar wody na liściach i kwiatach może również powodować pleśń lub grzyby.
Nawóz:
Nawoź liliowce pomarańczowe nawozem do kwitnienia o niskiej zawartości azotu, takim jak 5-10-10 lub 7-9-5. To będzie promować rozwój kwiatów, a nie nadmierny wzrost liści. Rozłóż nawóz na korzeniach wiosną, wkopując go w glebę i dobrze podlewając.
Przycinanie:
Po zakończeniu kwitnienia jesienią przytnij stare liście, aby utrzymać zdrowie rośliny.
Rozmnażanie:
Liliowce pomarańczowe można rozmnażać za pomocą kilku metod:
- Cebulki powietrzne: Zbierz cebulki powietrzne, gdy zaczną odrywać się od łodyg późnym latem, i umieść je w doniczkach w szklarni, aż dojrzeją wystarczająco do przesadzenia na zewnątrz.
- Podział: Podziel młode cebulki jesienią, gdy rośliny są w stanie spoczynku. Umieść 2-3 cebulki w jednej doniczce przed przesadzeniem lub posadź je bezpośrednio w ziemi.
- Łuski: Usuń łuski z dojrzałych cebul i przechowuj je w ciepłym, ciemnym miejscu w worku z wilgotnym torfem. Stopniowo wytworzą cebulki przybyszowe.
Uprawa z nasion
Opinie na temat tego, czy liliowce pomarańczowe można uprawiać z nasion, są różne. Podczas gdy niektóre źródła twierdzą, że kiełkowanie następuje pomyślnie w ciągu 30-40 dni, inne odradzają tę metodę. Jeśli chcesz spróbować, wysiej nasiona, gdy są dojrzałe, w zimnej ramie, aby uzyskać kiełkowanie wiosną. Alternatywnie, nasiona można przechowywać w cyklu stratyfikacji ciepło/zimno/ciepło przez około 2 miesiące każdy. Uprawiaj nasiona w chłodnych, zacienionych warunkach i siej cienko na żyznym podłożu.
Typowe szkodniki i choroby
Liliowce pomarańczowe są podatne na kilka szkodników i chorób, w tym:
- Ślimaki: Chroń rośliny przed ślimakami wczesną wiosną, ponieważ mogą one zjadać końcówki pędów i utrudniać wzrost.
- Mszyce: Te małe owady mogą atakować liliowce pomarańczowe i żerować na ich sokach.
Często zadawane pytania
- Ile czasu zajmuje wykiełkowanie nasion liliowca pomarańczowego?
Czas kiełkowania może się różnić. Niektóre źródła podają 30-40 dni, podczas gdy inne sugerują, że nasiona mogą w ogóle nie wykiełkować.
- Ile kwiatów wytwarza roślina liliowca pomarańczowego?
Jedna dojrzała cebula może wytworzyć roślinę z 6-7 kwiatami.
- Jaka jest różnica między liliowcem pomarańczowym (Lilium bulbiferum) a liliowcem tygrysim (Lilium lancifolium, Lilium tigrinum)?
Liliowiec pomarańczowy jest europejską rośliną dziko rosnącą, podczas gdy lilia tygrysia pochodzi z Chin i Japonii. Liliowiec pomarańczowy kwitnie na jednolity pomarańczowy kolor, podczas gdy lilia tygrysia ma pomarańczowe płatki z czarnymi lub ciemnoczerwonymi plamkami. Oba gatunki są stosunkowo łatwe w uprawie.
Dodatkowe wskazówki
- Liliowiec pomarańczowy (Lilium bulbiferum) jest własną odmianą. Jest również znany pod synonimami Lilium bulbiferum var. giganteum, Lilium bulbiferum var. chaixii, Lilium bulbiferum var. croceum lub po prostu L. croceum. Podgatunek L. bulbiferum croceum zwykle nie wytwarza cebulek powietrznych.
