Edward S. Curtis i spuścizna fotografii rdzennych Amerykanów
Edward S. Curtis: Dokumentowanie życia rdzennych Amerykanów
Edward S. Curtis był znanym fotografem, który poświęcił swoje życie dokumentowaniu życia rdzennych Amerykanów. W latach 1907-1930 podróżował po Ameryce Północnej, robiąc ponad 40 000 zdjęć ludzi z ponad 80 różnych plemion. Dzieło Curtisa obejmowało nie tylko fotografie, ale także nagrania pieśni tubylczych na woskowych cylindrach oraz pisemne relacje z opowieści, historii i biografii.
Najbardziej ambitnym projektem Curtisa była 20-tomowa seria zatytułowana „Indianie Ameryki Północnej”. To monumentalne dzieło zostało okrzyknięte „najbardziej ambitnym przedsięwzięciem wydawniczym od czasu powstania Biblii Króla Jakuba”. Obecnie ponad 1000 zdjęć Curtisa jest dostępnych online za pośrednictwem Biblioteki Kongresu.
Dziedzictwo Curtisa i jego wpływ na stereotypy dotyczące rdzennych Amerykanów
Podczas gdy dzieło Curtisa było chwalone za jego wartość artystyczną i wkład w dokumentowanie kultury rdzennych Amerykanów, utrwalało ono również pewne stereotypy. Curtis często przedstawiał rdzennych Amerykanów jako stoików i zanikających, wzmacniając mit, że byli oni wymierającą rasą. Jego zdjęcia przez dziesięciolecia wpływały na sposób, w jaki wielu Amerykanów postrzegało tubylców.
Współcześni rdzenni amerykańscy artyści kwestionują spuściznę Curtisa
W ostatnich latach współcześni rdzenni amerykańscy artyści zakwestionowali spuściznę Curtisa i starali się przedstawić bardziej niuansowany i autentyczny portret swojego ludu. Artyści tacy jak Pamela J. Peters, Zig Jackson, Wendy Red Star i Will Wilson wykorzystują fotografię, multimedia i inne formy sztuki do eksploracji kwestii tożsamości, kultury i reprezentacji.
Pamela J. Peters: Odzyskiwanie historii rdzennych Amerykanów
Pamela J. Peters, fotografka i reżyserka filmowa z plemienia Navajo, twierdzi, że stereotypy Curtisa utrzymują się do dziś. Wykorzystuje swoją pracę, aby zakwestionować te stereotypy i odzyskać własną historię. W swojej serii autoportretów „Cztery pory roku” Peters nosi tradycyjny strój, ale po bliższym przyjrzeniu się widz może zobaczyć, że tło jest podtrzymywane przez pinezki, zwierzęta to nadmuchiwane zabawki, a celofan jest używany do wywołania wody. Poprzez swoją sztukę Peters składa potężne oświadczenie o odzyskaniu własnej historii.
Zig Jackson: Rozbijanie stereotypów
Zig Jackson, znany również jako Rising Buffalo, to fotograf z plemion Mandan, Hidatsa i Arikara, którego prace znane są z rozbijania stereotypów. Jego serie „Indianin fotografujący turystę fotografującego Indianina” i „Indianin fotografujący turystę fotografującego święte miejsca” kwestionują rolę samej fotografii i komercjalizację kultury rdzennych Amerykanów.
Wendy Red Star: Eksplorowanie tożsamości i kultury
Wendy Red Star jest artystką multimedialną mieszkającą w Portland, której prace są inspirowane jej dziedzictwem kulturowym i wychowaniem w rezerwacie Apsáalooke. Jej fotografie mieszają stereotypowe i autentyczne obrazy, aby badać kwestie tożsamości i kultury. W swojej serii „Medicine Crow” Red Star zmienia znane obrazy słynnego rdzennego amerykańskiego przywódcy, dodając notatki i dodatkowe informacje, czasami nawiązując do siebie.
Will Wilson: Zastępowanie portretów Curtisa
Will Wilson, fotograf z ludu Diné, stara się zastąpić portrety wykonane przez Curtisa własną misją dokumentalną. Jego prace zawierają „ferrotypy”, które pomagają bawić się czasem. Współpracuje również ze swoimi modelami przy tworzeniu portretów, zamiast nakazywać im, aby wyglądali w określony sposób.
Rola sztuki w zwalczaniu stereotypów i promowaniu zrozumienia
Twórczość tych współczesnych rdzennych amerykańskich artystów jest niezbędna do zwalczania stereotypów i promowania bardziej niuansowego zrozumienia kultury rdzennych Amerykanów. Poprzez swoją sztukę kwestionują dominujące narracje o rdzennych mieszkańcach i oferują nowe perspektywy na ich historię, tożsamość i doświadczenia.
