Obraz van Gogha zyskał nową nazwę dzięki spostrzegawczemu szefowi kuchni

by Jasmine 6 lipca, 2023

written by Jasmine 6 lipca, 2023

Obraz Van Gogha zyskuje nową nazwę dzięki szefowi kuchni z bystrym okiem

Identyfikacja błędnie uznanego czosnku

Kiedy Ernst de Witte, szef kuchni i artysta wizualny, odwiedził Muzeum Van Gogha w Amsterdamie, zauważył coś niepokojącego w obrazie „Czerwone kapusty i cebula”. Jego kulinarne doświadczenie podpowiedziało mu, że przedstawione rośliny z rodziny czosnkowatych to nie cebula, a czosnek.

Pewny swojej identyfikacji de Witte skontaktował się z muzeum, które potraktowało jego obserwację poważnie. Wraz ze swoją żoną przygotował prezentację i nagranie wideo porównujące przedstawienie przez van Gogha cebuli i czosnku w różnych dziełach. Wykorzystując swoje umiejętności artystyczne, stworzył również rysunek nakładający się, aby pokazać, w jaki sposób van Gogh namalował podejrzany czosnek w „Czerwonych kapustach i cebuli”.

Potwierdzenie z badań muzeum

Zespół badawczy muzeum, wspomagany przez biologa, doszedł do wniosku, że de Witte miał rację. Składniki obrazu były błędnie identyfikowane od czasu jego publicznego debiutu w 1928 roku. To odkrycie potwierdziło wyjątkową perspektywę de Witte’a jako szefa kuchni i malarza, pozwalając mu dostrzec subtelności, które inni mogli przeoczyć.

Zmiana tytułu i świętowanie

W listopadzie muzeum oficjalnie zmieniło tytuł obrazu na „Czerwone kapusty i czosnek”. Aby uczcić swoje odkrycie, de Witte stworzył danie inspirowane obrazem, zawierające duszoną czerwoną kapustę, wędzony krem czosnkowy i winegret z dodatkiem melisy, estragonu i absyntu.

Wpływ na odbiór obrazu

Winegret w daniu de Witte’a reaguje ze składnikami czerwonej kapusty, powodując blaknięcie kolorów, co odzwierciedla zachowanie pigmentów w obrazach van Gogha. Ten kulinarny eksperyment dodaje nową warstwę docenienia twórczości van Gogha, pokazując wpływ jego użycia koloru i nietrwałości pigmentów.

Podobne przypadki zmiany tytułu

„Czerwone kapusty i czosnek” to nie pierwszy obraz, którego tytuł został zmieniony, aby lepiej odzwierciedlał jego treść. Niedawno „Rosyjskie tancerki” Edgara Degasa zostały przemianowane na „Ukraińskie tancerki” po zbadaniu niebiesko-złotych wstążek postaci, które reprezentują ukraińskie dziedzictwo kulturowe.

Muzeum Van Gogha stale monitoruje swoje obrazy, a w przeszłości dochodziło do zmian tytułów, gdy przedstawiane tematy różniły się od początkowych założeń.

Unikalna perspektywa szefa kuchni

Kulinarne doświadczenie i artystyczne wykształcenie de Witte’a pozwoliły mu zidentyfikować błędnie uznany czosnek na obrazie van Gogha. To odkrycie podkreśla wartość interdyscyplinarnych perspektyw w docenianiu i interpretacji sztuki.

Inspiracja do kulinarnej kreacji

Błędnie uznany czosnek w „Czerwonych kapustach i czosnku” zainspirował de Witte’a do stworzenia dania, które oddaje istotę obrazu. Jego kulinarna kreacja nie tylko składa hołd van Goghowi, ale także oferuje wyjątkowe doświadczenie gastronomiczne, które odzwierciedla współgranie kolorów i przemijania w twórczości artysty.

Ciągłe monitorowanie i zmiany tytułów

Muzea, takie jak Muzeum Van Gogha, stale monitorują swoje zbiory, aby zapewnić dokładność tytułów i opisów. Zmiany tytułów mogą nastąpić, gdy badania lub nowe odkrycia ujawniają wcześniej nieznane szczegóły na temat tematu obrazu. Zmiany te pomagają pogłębić publiczne zrozumienie i docenienie sztuki.

Jasmine

Podróż Jasmine rozpoczęła się z aparatem w ręku i sercem pełnym opowieści. Dla niej świat nie był tylko zbiorem obrazów i dźwięków; był to żywy gobelin utkany z misternych detali, z których każdy czekał, by go uchwycić i zgłębić. Ta wrodzona ciekawość naturalnie skierowała ją ku słowu pisanemu, gdzie odkryła siłę języka do tworzenia narracji, które rezonują z duszą. Artykuły Jasmine w sekcji życia LifeScienceArt są świadectwem tej synergii. Jej słowa tańczą po stronie, malując żywe obrazy, które przenoszą czytelników w samo serce doświadczenia. Niezależnie od tego, czy jest to spokojna kontemplacja wywołana wschodem słońca, czy elektryzująca energia ruchliwej miejskiej ulicy, Jasmine ma niezwykłą zdolność przekładania istoty chwili na słowa, które głęboko rezonują. Jednak talenty Jasmine sięgają daleko poza słowo pisane. Z bystrym okiem do szczegółów i duszą fotografa, widzi świat przez unikalny obiektyw. Jej fotografie to więcej niż tylko migawki; są to okna na ukryte emocje i niewypowiedziane opowieści. Jedno zdjęcie, uchwycone z charakterystycznym dla Jasmine podejściem, może wywołać kalejdoskop uczuć, skłaniać do refleksji i wzbudzać poczucie zachwytu u widza. Sposób, w jaki gra światłem i cieniem, albo odnajduje piękno w codzienności, wiele mówi o jej artystycznej wizji. Jasne jest, że Jasmine nie tylko widzi świat; ona go głęboko i namiętnie odczuwa. Ta głębia uczuć jest również widoczna w jej pisaniu. Artykuły Jasmine są pełne surowej szczerości, która łączy się z czytelnikami na osobistym poziomie. Nie boi się badać złożoności życia, radości i smutków, triumfów i porażek, które wszyscy przeżywamy. Ale nawet gdy porusza trudne tematy, w jej słowach kryje się optymizm, wiara w wrodzoną odporność ludzkiego ducha. Pisanie Jasmine zachęca czytelników do przyjęcia pełnego spektrum doświadczeń życiowych, odnajdywania piękna w nieoczekiwanym i stawiania czoła wyzwaniom z odwagą i gracją. Ma się wrażenie, że życie Jasmine to ciągła eksploracja, nieustanne poszukiwanie nowych doświadczeń i perspektyw. Niezależnie od tego, czy schodzi z utartego szlaku, by uchwycić ukryty skarb przez obiektyw, czy zgłębia ludzkie emocje poprzez pisanie, Jasmine czerpie radość z samej podróży. Ta wrodzona żądza przygód jest zaraźliwa, inspirując czytelników do podjęcia własnych eksploracji, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Praca Jasmine nie polega tylko na uchwyceniu chwil; chodzi o zapalenie iskry ciekawości i wzbudzenie pragnienia pełnego przeżywania życia. Być może najbardziej fascynującym aspektem pracy Jasmine jest poczucie intymności, które wywołuje. Czytanie jej artykułów przypomina rozmowę z bliskim przyjacielem, kimś, kto rozumie niuanse życia i nie boi się dzielić swoimi słabościami. Ta zdolność do nawiązywania osobistego kontaktu z czytelnikami sprawia, że pisanie Jasmine jest tak potężne i trwałe. To świadectwo jej autentyczności i szczerego pragnienia nawiązywania więzi z innymi poprzez magię słów i obrazów.